Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
De ring fan it ljocht (1976)

Informatie terzijde

Titelpagina van De ring fan it ljocht
Afbeelding van De ring fan it ljochtToon afbeelding van titelpagina van De ring fan it ljocht

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

XML (1.18 MB)

tekstbestand






Genre

proza

Subgenre

verhalen


In samenwerking met:

(opent in nieuw venster)

© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

De ring fan it ljocht

(1976)–Ype Poortinga–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Fryske folksforhalen


Vorige Volgende

Franke en Fet

Franke en Fet wiene mar togearre, bern kamen der net. Fet woe altyd graech hwat hegerop. Se woe wol tusken de notabelen fan it doarp, mar se hie op it forkearde hynder wedde. Se wie mei in sûch fan in keardel troud, dy't wol fan arbeidzjen wist, mar dêr't oars neat by siet. Arbeidzje, ite en sliepe, fierder rikte it by him net en dat wie Fetsje mar min nei 't sin. Se makke him by tiden út foar wit-hwat, mar dat joech net sa folle en as se jouns op bêd leine, dan lei se der altyd mar oer to seuren

[pagina 268]
[p. 268]

dat se it net fierder brochten. Dêr waerd Franke wol ris hwat fortrietlik ûnder, en dan sei er noartlich: ‘It is nou tiid fan sliepen, moarnier is 't wer ier dei - gun my doch myn rêst’. Fet eamele noch in skoft troch, mar as er dan snoarke as in baerch hâldde se har mar stil.

Doe op in kear dat Franke wer lei to sliepen as in okse, bigoun Fetsje to dreamen en se dreamde dat se in goune foun hie. En mei waerd se wekker. Se seach om har hinne en frege harsels ôf, is it wier dat ik in goune foun ha of ha 'k dat nou dreamd? Al gau kaem se ta de ûntdekking dat it in dream west hie. Mar doe bigoun se der oer nei to prakkesearjen: as ik nou doch ris in goune foun, dat soe in moaije hael wêze! En as Franke dêr dan ris in goune ekstra by fortsjinne. Dat se joech Franke in homp. Hy frege, forsteurd yn 'e earste sliep: ‘Hwat hast wer to sangerjen?’ Doe bigoun se oer dy goune. Mar doe't der in goune op 't aljemint kaen, doe rekke Franke doch better by 't spul, al hoe sûchachtich en slûch as er wie, - en Fetsje dyng it forslach: sa en sa. Mar ja, dat foel him al hwat ôf, dy goune moast noch foun of fortsjinne wurde. Mar se breide fierder oan har forhael: as sy, Fetsje, dan dy goune foun en hy dyng ris in karweike, dat er in goune ekstra fortsjinne, en sy skiepmolk dan ris by in boer. En se dyng tige har bêst, dan koe it wêze dat de boer har ek in goune joech, en dan Franke noch in putsje yn 'e buorren, dan hiene wy noch in goune der by, dat wie mei-elkoar fjouwer goune. Se sei: ‘As ik der dan mei nei de merk gean - hwant dou kinst net nei de merk, en dêr hast gjin forstân fan, dat siz ik der fuort mar by - dan keapje ik dêr in kealtsje foar. Wy sette dat kealtsje oan en dat kealtsje wurdt in pinke. It hoekje lân dat Sybren nou brûkt, dat kinne wy sels wol by 't hiem hawwe en dan weidzje wy dy pinke sels. En dan wurdt dat in kou en as dan dy kou in keal bringt, dan kinne wy dat keal fan de koumolke meste en ik kin de molke dy't oerbliuwt tsjernje, dan ha wy sels bûter en de bûter dy't der oerbliuwt forkeapje ik’. ‘Ja’, sei Franke, ‘dou kinst wol hwat sizze, mar as wy in kou hawwe, dan wol ik ek ris molke priuwe, hwant ik krij nou noait gjin molke’. Fet sei: ‘Bist nou hielendal net wiis, datstou dy molke opsûpste! It keal moat sines ha en ik moat der fan tsjernje en dêr moat ik wer jild foar barre, hwant oars komme wy noait foarút. Dat dou krijst gjin molke!’ ‘Ja’, sei Franke, ‘al is 't sneins allinne mar in kopfol. It is hwat moais - sels in kou hawwe en dan net iens molke drinke!’ Fet sei: ‘Fei dêr de bek mar oan ôf - dou molke drinke! Gjin drip krijst fan my!’ Se waerden op 't lêst sa deilis, dat der foelen klappen en Fet rekke by de bedsplanke del. Se hie wol blauwe plakken, mar gjin goune.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken