Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Bouck der bloemen (1904)

Informatie terzijde

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.93 MB)

XML (0.42 MB)

tekstbestand






Editeur

Stephanus Schoutens



Genre

proza

Subgenre

roman


In samenwerking met:

(opent in nieuw venster)

© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Bouck der bloemen

(1904)–Dirc Potter–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

xxxviiister ende een snoede bloem. Verghetelheit

Als ic weder inden corf taste soe vant ic bij desen goeden cruyde van ghedenckenisse een lelijck quaet oncruyt liggen. daer dat goede cruyt seer mede besmet wort aen sijnre bloeme ende was gheheiten vergetenheit. Dit quade oncruyt heeft een suster gheheiten tracheit ende daer wt coempt versuymenisse dair ic hier mede aff scrijven sal. want het compt seer op een ende menich goet werc daer bij versuympt ende achter ghesteken is gheweest tot groten verliesen. Rechte traecheit is een domme swaerheit der sinnen die den minsche doet van allen goeden beghinsel weder achter wert gaen ende goede werken doet achter steken. Oeck macht sijn een swarheit van hertten daer een minsche mede vercrieghet goede dinghen te beghinnen ende begonnen dinghen niet te enden. Dair om maecht oec wel sijn verdriet wel te doen. Daer die heilighe lerars die hoeftsonden ghelijken bij beesten soe ghelijken sij die tracheit ende domheit bij een beeste die van niemant bekent en is want sij seggen een traech minsche is quaet te kennen als nu wil hij een ende te hant wil hij een ander. Salomon seit in sijne parabolen die traghe minsche wil ende hij en wilt niet. Noch seit hij die begherte slaen den traghen minsche doet.

Doch soe ghelijct men den traghen minschen bij den ezel. In sijn borste daer hijt cruys draghet soe is hij weeck ende en macht gheen last dragen mer int achterste is hij sterck ghenoich. Alsoe sijn die minschen alte traghe ende ezelachtich totten dinghen die behoren ten cruce ende totter penitencien. Mer bij den achtersten [l. echsterschen] als totten wercken des vleysch ende der oncuysheit soe sijn sij sterck ghenoech. Daer af seit ecclesiastes. voeder gheyssel ende last behoert toe den ezel. broet leeringe ende werck behoert toe den knape die sijnen meester dient.

Droefheit quaetheit warvinghe weemoedicheit wanhope versuymenisse

[pagina 108]
[p. 108]

goeder werken wiltheit der hertten tot ongheorlofden dinghen Allen dese comen wt traecheit. Die wel verdichste ende bereet souden sijn tot allen goeden dinghen dat sijn die ghene die alte traechste sijn. Als dese ledige lude die mit daghelijcschen hantwerke niet onledich en sijn. Die soe verdomt ende verstaen sijn inder ledicheit dat sijn van rechter loyerdien tot goeden wercken te gode wart niet hem voeghen en konnen noch en willen. soe sware leit hem die duvel opten leden dat sij hem niet weren en moghen in goeden saken. Mer geboert hem stat ende stonde vuyle dinghen te hantieren soe valt dan die duvel van horen live. Op dat sij dan te lichter ende te abelre sijn sullen om hoer sonden te volbrengen. Traecheit of verdriet van goeden wercken dat is eene rechte sake van onghedoechsamheit ende voetsel der vleyschelijker begherten ende der loeghen daer omme wart sij decke gheplaecht doen die lude van israel ghinghen vanden berghe in die woestijne doen worden sij inden ghanghe en het begaen hem te verdrieten. soe dat sij doen wonscheden om die spijse van egipten daer omme waert god vertornt ende sende in hem vele bernende serpenten. Abur die prince der ridderscap onder saul den coninc was versumende ende traich inder wake ende bewarde sijnen coninc qualijc ende scandelijck. Als doen david die sijne viant was snachs in sauls tente quam ende mochten wel gedoet hebben hadde hij ghewilt dat wart abur tot groten scanden verweten.

Een edel man die een stat of een slot bevoelen wort te bewaren voer die viande. ende dat versuympt ende slapende die stat. verliest alsoe dat die vianden dier machtich worden die verbuert ymmer ten minsten sijns heren hulde ende heeft scade ende scande. Sich nu wat verbuert dan die minsche tegen god sijnen scepper die sijn sinnen alsoe niet en bewaert. Mit in goede te waken ende mit hanteringhe goeder werken soe hem vanden oversten heer bevoelen is. Ende laet die viande dat sijn die sonden dair in comen ende maken den heer sijn slot ontbruykich ende sijn vrinde dat sijn die doechden die daer in wonen werden verjaghet ende neder ghetoghen. die casteleyn dat is die minsche die verbuert dan sijn siele ende sijn lijff dair nummermeer voer te bidden en is.

Om dat salomon sijn rijck dat hem god bevoelen hadde alsoe niet en bewarde hij en lietet verwinnen van vuylen sonden. Soe wart dat rijck nae sijnre doot ghesceyden in tween alse roboan nam dat rijck meest van alle israel ende jeroboam salomons soen behilt alleen dat rijck over tlant van juda. Sedechias coninc van jherusalem om dat hij traech was ende onbesorget in der bewaringe sijns rijcs. soe ghehengde god dat hij van nabugodosonor waert ghevoert mit allen sijnen edelen van sijnen rijke in babilonien dair hij ende sijn nacomelingen gheghijselt waren .lxxij. jaer lanck. Sinte augustijn seit dat broet dat den ghesonden minschen bequaem is dat is der zerigher kelen hinderlijck. ende dat liecht dat den claren oghen minlijck ende goet is dat is den zerijghen oghen hatelijck. Alsoe here sijn dijn godlijke gheboden traghen minschen altoes pijnlijck die den goede minsche behaechlijck sijn.

Traghe ende verghetel lude die vergheten alsoe hoerselfs leven dat sij niet quaets en gheren anders dan dat selve. Mer sondigher lude ghedachten die hoer selfs scade vergheten te overdencken die verliesen mit alsulker vuyler tracheit dat gantse maectsel hoers lijfs onwetende want sij verliesen

[pagina 109]
[p. 109]

wter hertten die onnoselheit wten monde die warheit wten vleesche die soberheit. Ende ten leesten verliesen sij bijder oude dat leven. Wat mach dan vuylre ende onnutter seke [l. sake] wesen inden minsche dan sijns selfs niet te achten. Sulke traicheit is wel te vloken.

Doen joab van der conincs davids weghen te velde lach doen was david traech ende bleef thuys dat hem selden gheviel. Mer bynnen dier tijt dat hij alleyne thuys was soe bedreef hij die groete sonde van overspeel mit bersabee ende dede horen man daer toe doet slaen. Hadde hij niet seer traech gheweest ende mede int velt ghetreden soe en hadde dat niet gheschiet. wacht u voer vele slapens ende waect ende weest niet traich u lant te bouwen. want ist dat ghi uwen acker mit goeden weyte beseyet ende valt ghij dan in loyerdien ende slaept. Soe compt die wijle der viant die altijd waect ende sayet daer quaet cruyt onder daer u goede corne mede wort verloeren Die vijf dwase mechden sliepen also langhe dat sij te laet quamen hoer lampen te ontsteken ende worden wt ghesloten dat sij ter vruylocht niet comen en mochten. Als wij sieck of ghewont sijn of enighe wete inden lijve hebben dan soe soeken wij de meester van medicijnen. Wij ontsluyten den scat ende gheven hem onse goet ende en laten niet af voer dat wij weder ghenesen sijn Mer onse arme ziele die daghelijcs ghewont ghequets ende verstoten wort en achten wij niet. Daer in sijn wij oeck soe traich dat wij hoerder al vergheten nochtan ist lijf omder sielen wil ghemaict ende die siele niet om tlijf ommer soudemen dat beste eeren om dat snoetste. Laet ons onsen tijt in traicheiden niet verliesen dat wij oic onser sielen salicheit niet en verliesen. Ghij sult allen dinghen sparen sonder den tijt dien suldij altoes besighen ende ghebruyken. Want verliesdij gout dat mochdij weder crighen mer den tijt den ghi verliest en moechdij niet verhalen.

 
Weest niet verghetel inden sinne.
 
Siet dat u traicheit niet en verwinne.
 
Bruyct den tijt als u die coempt.
 
Ende doet dat uwer sielen vroempt.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken