Volledige werken. Deel 2 (1884)

Volledige werken. Deel 2

(1884)–Theodoor van Rijswijck– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 385]
De Tabak Rookers. Sedert dat de menschen rooken, Is men eens zoo vroom van aerd; Er wordt minder kwaed gesproken, En van duivelen en spooken Is men zelfs niet meer vervaerd. Christenen rooken gelyk Joden, Ware 't een punt der tien geboden; En ligt de Sultan by zyn vrouw, Dan rookt zyn pyp nog als een schouw. Laet die wil er tegen blaffen, Zoo in huis als op de reis Zit men rustig onder 't paffen, En een koppel pypen straffen Plaatst u in een luchtpaleis. Onder het warlen van de dampen, Blazen wy achterdocht en rampen. Uit onze longen naer de maen, En daer neemt men ze tolvry aen. Als een schilder zit te knoeijen, Mymrend om een goed gedacht; Hy doe slechts zyn pyp ontgloeijen, En zyn brein begint te vloeijen, Eerder dan hy 't had gedacht. Als een poëet moet verzen maken. En wil zyn dichtgeest niet ontwaken, Hy steke slechts zyn pyp aen brand, En 'k wed dat zyn verbeelding spant.
[pagina 386]
Kobus trad in 't echteleven, Maer er werd hem by zyn vrouw, Geen de minste hoop gegeven, Van te tellen op zyn neven, En hy sufte in diepen rouw. Nu begaf hy zich tot het rooken, Daer schoot het zap hem uit zyn knoken. En eer het vierde jaer daer was, Zond hy een knaepje om Varinas. Gaet gy 's nachts door mist en dampen, Ryst gy in een polderland; Waer men veel met koorts en krampen. In het najaer heeft te kampen, Houdt uw pyp er goed in brand. Gy tart den ongezonden wasem, En zyt zoo ras niet buiten aessem; Wie geen tabak rookt in zoo 'n oord, Sukkelt er nooit tot veertig voort. Eer een schip de zee klieft, tast er Elk zyn proviant aen boord; Wie geen smaek vindt in kanaster, Hy spreekt leugentael en laster, En beleedigt al wat smoort; Hy moet zich nacht en dag vervelen, En als de rook door onze stelen, Trekt hy door 't lastig leven heên, Dat hem gelyk een damp verdween. Laet ons daer nog eens op stoppen, Breng my 't bulstertestjen aen; 'k Zal haer eerst eens ledig kloppen, 'k Hoû niet van geweekte proppen, Die de lucht in 't doorgat staen. Kom, nu eens rondom aengestoken, Dan zult gy heur fourneis zien rooken, Gelyk de schouw van een fabriek; Wie zoo kan dampen is niet ziek.

Vorige Volgende