Paul's avontuur in Limburg. Een spannend verhaal voor jongens

[p. 5]

Voorwoord van den schrijver

Bestaan er nog echte flinke jongens in ons kleine landje?’

Die vraag zal ongetwijfeld bevestigend beantwoord worden. Maar, zullen anderen vragen, wanneer is een jongen werkelijk flink? En wat versta je eigenlijk onder een echten Hollandschen jongen? Ben je een flinke kerel, als je een kameraadje het leven redt of je heele spaarpot met vijftig gulden aan een gezin geeft, waar gebrek en ellende heerscht door werkloosheid? Zeer zeker! Maar wanneer een jongen, die niet heelemaal eerlijk is in zijn doen en laten eens in een vlaag van spijt en schaamte een goede daad verricht, is hij dan ook flink? Op dat moment toont hij wel zijn betere inborst, doch spoedig zal hij weer in zijn fouten vervallen en dan is hij géén ronde, Hollandsche kerel!

Er zijn honderden jongens, toonbeelden van goed gedrag en vlijt, jongens waar in den regel niets op aan te merken valt, en toch kunnen zij niet genoemd worden, een echte Hollandsche jongen. De een ‘spiekt’ wel eens op school en komt daar niet eerlijk voor uit, als hij betrapt wordt, de ander is overal een voorbeeld van opgewektheid en eerlijkheid, doch thuis zal hij soms brutaal tegen zijn ouders zijn. Maar de jongens, die heelemaal geen fouten hebben, die alles doen, wat er van hen gevraagd wordt, die nooit jokken, nooit stiekum sigaretjes rooken, nooit eens een keer van school wegblijven om te gaan visschen, nooit eens een gat in hun knie oploopen en nimmer een langen neus trekken tegen het dienstmeisje, als ze een beetje geprikkeld vraagt, of ze goed hun voeten willen vegen, die jongens behoeven evenmin echte, Hollandsche

[p. 6]

jongens te zijn. Want het is mogelijk, dat ze erg over zichzelf tevreden zijn en anderen minachten, omdat die wel eens zwak zijn. Zij zonderen zich af van hun kameraadjes, maar die gaan dan gemakkelijk denken: ‘Dat is een huichelaar, die er tóch niets van meent.’ En zoo ontstaan er verhoudingen, die men evenmin goed kan noemen.

Paul, de held van dit en volgende verhalen, leerde ik kennen in het Zuiden van ons land. Natuurlijk heb ik het avontuur, dat hij daar beleefde, niet van hem zelf gehoord. Wel hebben we er samen over gebabbeld en zoo leerde ik hem kennen. Is Paul nu een Hollandsche jongen, een met durf in zijn lijf en met het hart op de rechte plaats?

Die vraag moeten jullie je zelf maar stellen, als jullie dit boek gelezen hebben. Ik wil haar niet beantwoorden, maar ik ben overtuigd, dat Paul veel vrienden zal krijgen, die ook later met belangstelling iets meer van hem willen weten. Hoe Paul, wiens ouders zeer vroeg stierven, van schooljongen - jongeman werd en zich een weg in het leven wilde slaan, dat zullen jullie lezen.

En in de vervolgen op dit avontuur van Paul in Limburg, als hij een jaartje ouder is en door omstandigheden genoodzaakt is de handen uit de mouwen te steken, zullen jullie zien, hoe het hem verder verging.

Even groot als de belangstelling voor onzen vriend zal zijn, zal de belangstelling van de meisjes voor Liesje Zandstra zijn, Paul's pleegzusje......

Maar laat ik het verhaal niet vooruit loopen. Hier is het!

Dat jullie het met pleizier mogen lezen.