Veldviooltjes

Gedichten voor vlijtige kinderen

[p. 10]

Leeren en spelen.

Een Liedje.

Staag onverpoosd te werken,

Dit had noch aard, noch schijn;

Want alles heeft zijn perken:

Er moet verwisling zijn.

De zorg soms te verbannen,

Maakt lustig en tevreên:

Een boog, te sterk gespannen,

Springt ligtelijk van een.

Heil onzer, dat het leeren,

Vrij van te slaafsch gekwel,

Zoo wij ons vlijtig weren,

Verwisseld wordt door spel!

[p. 11]

 

Men schaam' zich lui te wezen,

 

En doe als kind zijn pligt;

 

Dan, van elkeen geprezen,

 

Valt de arbeid immer ligt.

 

 

 

Dan ziet men ons tevreden,

 

Als 't rustuur is voorbij,

 

Weêr vrolijk schoolwaarts treden;

 

Dan klinkt het lied weer blij:

 

 

 

Steeds onverpoosd te spelen,

 

Dit had noch aard, noch schijn;

 

Wie zou zich niet vervelen? -

 

Er moet verwisling zijn.