Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Opwaartsche wegen (1907)

Informatie terzijde

Titelpagina van Opwaartsche wegen
Afbeelding van Opwaartsche wegenToon afbeelding van titelpagina van Opwaartsche wegen

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.55 MB)

Scans (1.88 MB)

ebook (2.92 MB)

XML (0.17 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Opwaartsche wegen

(1907)–Henriette Roland Holst-van der Schalk–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende
[pagina 15]
[p. 15]

Der vrouwen moed.

 
Buite' in de heldre wereld vol bewegen
 
weefden de mannen hun glanzende taak,
 
zij vulden saam de uren tot de zege,
 
de oogen ware' op hen als op een baak.
 
 
 
Zij stonden in 't sterk licht, om hen het rennen
 
van vijande' en der vrienden krijgsgezang;
 
Hoop wiekte rond op glanzend-groene pennen,
 
zij voelden haar suizen tegen hun wang.
 
 
 
In 't blij eind stonden ze, aaneengeklonken
 
zoeter bewust van eenheids tooverkracht:
 
menig oog ziet naar de dagen die zonken
 
als naar een berggezicht vol hooge pracht.
 
 
 
Maar de vrouwen hoe vulden zij de dagen?
 
Wat is achter muren, wat is geschied
 
in de holle nachten, dat zij waak lagen
 
turend naar wat men in waaknachten ziet?
 
 
 
De kindren werden bleek en naakt de woning,
 
Vrouw Zorg zat aan, stond niet op van den haard,
 
de mannen vonde' in strijden strijds belooning:
 
licht lot, van wie leven aaneengeschaard.
[pagina 16]
[p. 16]
 
Maar de vrouwen achter muren verscholen
 
hoe heeft hun hart, hoe heeft hun hart geleefd?
 
Onrust brandde in hun vleesch diepe holen,
 
zij hebben verdragen en niet gebeefd.
 
 
 
Zij verteerden den tijd als een schip golven,
 
hoe joeg hun hart vooruit naar 't end dat week,
 
soms voelden ze in onzekerheid bedolven;
 
soms kille wanhoop die langs hun hart streek.
 
 
 
Soms werd een hoop klein als een zeil geboren,
 
ver aan de kimmen, zwol en leek nabij
 
en dreef weg en liet hen wereldverloren
 
als te voren, worstlen tegen 't getij.
 
 
 
Dan voelden zij of de watren zich sloten
 
boven hun moegetobde hoofd dat zonk,
 
en zij zwolgen de zekerheid der groote
 
duistre ellende in een bittren dronk.
 
 
 
Nu staan zij, in 't blijeinde van de zege
 
als schuwe dieren na een lange jacht,
 
hun mond die lijdend zooveel leed verzwegen
 
verraadt het nu hij lijdend lacht.
[pagina 17]
[p. 17]
 
Hun arme oogen zien zwart uitgebrande
 
als vensters waar het vuur aan heelt geknaagd:
 
neem met zachten eerbied hun heete handen
 
en zeg hun, dat een morgen daagt,
 
 
 
zeg hun dat de kindren die zij gaan baren
 
den vrede brengen, dat hij zeker daalt
 
omdat de moeders dapper waren
 
omdat hun hart niet heeft gefaald.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken