Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Opwaartsche wegen (1907)

Informatie terzijde

Titelpagina van Opwaartsche wegen
Afbeelding van Opwaartsche wegenToon afbeelding van titelpagina van Opwaartsche wegen

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.55 MB)

Scans (1.88 MB)

ebook (2.92 MB)

XML (0.17 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Opwaartsche wegen

(1907)–Henriette Roland Holst-van der Schalk–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende
[pagina 34]
[p. 34]

Verlangen.

 
Van al bewogen gestaden
 
zien wij naar heerlijke ginders;
 
liefde spreidt over alle daden
 
goudglans als op vleugels van vlinders.
 
 
 
Door het levende dringen haar stralen
 
als fonkellicht door kristallen;
 
in rustig ademhalen
 
reikt zij gemaklijk tot allen:
 
zij kent geen grenzen geen palen
 
en groeit oneindig, als getallen.
 
 
 
Want mijn en dijn liggen verzonken
 
in een zee vol duistre geheimen,
 
hun droeve galm is verklonken
 
als van weemoedige rijmen,
 
hun bitter is leeggedronken
 
en een nieuwe kelk staat schuimen.
 
 
 
Broederschap, moeder van sterken,
 
houdt allen veilig omsloten
 
onder haar milde vlerken:
 
niemand is buitengesloten,
 
geen menschenkind dwaalt meer verdroten
[pagina 35]
[p. 35]
 
eenzaam van hart en van werken.
 
 
 
Geen ziel heeft meer duisters te vreezen:
 
in de diepte der nachtlijke stonden
 
komt geen pijnbesef opgerezen
 
van vijandschap in den ronde.
 
De wereld is lang genezen
 
van haat, en vergat die wonde.
 
 
 
Daar voere' alle wegen zachte
 
omhoog naar bloeiende tuinen;
 
als een zeemeeuw wiegt de gedachte
 
zich op blinkender dagen kruinen,
 
of stijgt op blinkende schachten.
 
 
 
Want elk hart wiekt in teeder vertrouwen
 
alle andere harten tegen,
 
Liefde schiet zonder ophouden
 
door d' uren, zóó als door blauwe
 
Septembernacht sterrenregen.
 
 
 
En milde menschen verspreien
 
zich tot gelukkige paren:
 
o hoe zullen de kindren gedijen
[pagina 36]
[p. 36]
 
onder de zachte gebaren,
 
zullen veel lachen, niet schreien,
 
om de oudren te evenaren.
 
 
 
En geen dier beeft er meer voor slagen:
 
zacht heerscht de mensch over 't geduldig
 
geslacht dat lang heeft verdragen
 
smarten menigvuldig.
 
 
 
O zoetheid van 't eenparig willen,
 
wij mogen u somtijds denken
 
om de erge dorst te stillen
 
tusschen al het harde krenken.
 
 
 
Mijn mond wordt droog van verlangen
 
en de spier van mijn hart trekt samen.
 
Verlangen, ach verlangen...
 
o houden wij toch vast te samen.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken