Rethoricale wercken(1562)–Anthonis de Roovere– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Refereyn vander doot: Dwelck Roouer maecte eens inden noodt. O Bitter doodt, venijnich int smaecken // fel Naer douerpeysen meest tallen tijden Ic en weet wat beghinnen dee of maken // wel Want voor v stralen zijnde int raecken // snel Weet ick my waer wachten, hoe soude ick verblijden Felder dan de draecke, comende van bezijden Sijdy naer tpleghen dijns wercx ghewoone Al was Dauidt machtich, vroom int strijden Coninck van Jsrael draghende croone Absalon edele, van vormen schoone Salomon de wijste opter eerden [Folio 47r] [fol. 47r] Joseph voorsinnich, gratieus van persoone Holofernis machtich van mannen en peerden Job meest schouwende dwerck der houeerden Nochtans doot, benaemdy huer al tswerelts glorie Dies segghe ick alsoot mijn sinnen begheerden O doodt hoe bitter is v memorie. Waer is Alexander de groote beuaren // nv Die Heere der werelt is ghenaempt En Jouinianus ick moet verclaren v Dese naemdy al dleuen, hoe soudy ghesparen,/ nv My mensche ter werelt van aerden versaemt Dit denckende, stae ick o doodt beschaempt V memorie, die doet my therte beuen Versuchtende meer, ben ick dant betaemt Gheen blijschap en wordt in my beseuen Peysende de doodt coempt aen mijn leuen De siele moet scheyden den lichame van Voort worde ick spijse der wormen ghegheuen Niet wetende waer mijn siele sal varen dan Jn deewighe duysterheyt, in tsvyants ghespan Oft metten Enghelen in tshemels ciborie Dus mach ick wel segghen ellendich man O doodt hoe bitter is v memorie. Al saet ick als Titus in tswerelts verblijdinghe // claer Keyserlijck verschiert ende weerdich ghepresen Ende dat my tghepeys brocht sulcke tijdinge // daer Dat de doodt met haerder strijdinghe // swaer Tcasteel mijns lichaems coempt inne gheresen Soe moet ick als Jeronimus schijnende wesen Sonder blijschap seer swaer van moede [Folio 47v] [fol. 47v] Haerpe noch luyte en connen midts desen Den sinnen ghebringhen een blijschap te goede. Maer beuende van leden, beroert van bloede Sit ick bedwelmt int lichame binnen Crijsschende, carmende voor sulcke roede De vloet der droefheyt, coempt therte door rinnen Denckende hoe sal nv connen verwinnen De doodt het leuen vechtende victorie Dus ben ick niet wetende hoe beghinnen O doodt hoe bitter is v memorie. Prinche. Ghy wreede doodt sonder charitate // oock Commende onversienlijck, tsy auont oft noene Niemant sparende vroech noch late // oock Edele, aerme, tsy van wat state // oock Ghy scheyndtse by uwen voortstelden doene Dies tdesen saeysoene // door v mortorie Segh ick, al stae ick int leuen groene O doodt hoe bitter is v memorie. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij