Werken. Deel 3. Vanden XII dogheden. Een spieghel der ewigher salicheit. Vanden kerstenen ghelove

Regelnummers proza verbergen

Die verclaringhe vander naturen des levens. C. XXII.

12Die natuere ewichs levens⁽²⁾ es ons uut Gode gheboren, 13en̄ si is enich met Gode, ende si leeft uut Gode in ons, en̄ 14uut ons weder in heme. Want vriwillens heeft ons die hemelsche 15Vader ghewonnen en̄ vercoren in sinen Sone⁽³⁾, ende 16hier om sijn wi sonen Gods van ghenaden, niet van naturen; 17want die genade Gods is ons over nature⁽⁴⁾ en̄ ewich leven, 18dat niemen sien noch vinden en mach sonder ghenade. Maer 19willen wi ewich leven sien en̄ vinden in ons, soe moeten wi, 20overmits minne en̄ ghelove, ons selven boven redene onthoghen 21tote in onse eenvoldighe oghe. Daer vinden wi die 22claerheit Gods in ons gheboren, en̄ si is dat beelde Gods, 23dat overſormt heeft onse eenvoldighe oghe: daer en mach 24gheen ander beelde in comen. Nochtan moghen wi in ghe-

(2) D, I. des ewichs levens.

(3) Sur. Voluntariè enim genuit et elegit nos Pater coelestis in unigenito Filio suo.

(4) M. alleen, is overnatuurlijc. - Sur. quae (gratia Dei) supra naturam est, et est vita aeterna, quam, enz.

[p. 226]

1gaefden⁽¹⁾ lichte al dat bekennen dat mindere is dan God, 2eest dat hijt ons vertonen wilt. Dat beelde Gods ontfeet 3yeghewelcs ghesichte al onghedeilt en̄ gheheel, en̄ het is 4oec ieghewelken al⁽²⁾ en̄ blijſt in hem selven een onghedeylt 5een⁽³⁾. Dat beelde bekennen wi met hem selven, daer wijt 6onfaen⁽⁴⁾; maer daer wi overdraghen sijn en̄ getransformeert 7in sine claerheit, daer hebben wi ons selven vergheten, en̄ 8sijn een met hem; en̄ aldus leven wi in hem en̄ hi in ons: 9nochtan bliven wi altoes ghesceden in substancien en̄ in naturen. 10Die claerheit Gods die wi sien in ons, si en heeft beghin 11noch einde, tijt noch stat, wech noch pat, forme noch 12gedaente noch varwe. Si heeft ons te male bevaen, begrepen 13en̄ doergaen⁽⁵⁾, en̄ onse eenvoldighe ghesichte soe wide ontdaen, 14onse oge moet ewelic open staen, wi en connense niet 15gheluken⁽⁶⁾. 16En̄ aldus hebdi dat ierste punt, welc die nature is ewichs 17levens uut Gode gheboren.

(1) Aldus A, D, G, I, L en N. - II daerentegen en M hebben ghehavenden. Surius vertaelt in infuso lumine, dat is gegeven of ingestort licht; maer zulks kan de beteekenis van gegaefd niet zyn. Wy houden dit voor gaef gemackt, anders gezegd gelouterd, gezuiverd, gereinigd, en deze beteekenis heeft gehavend ook. Zie Kiliaen.

(2) H, M. ende het is oic elkes (M. elcs) al.

(3) Sur. Ipsam autem Dei imaginem uniuscujuslibet simplex aspectus totam ac integram seu indivisam suscipit, et est cuilibet tota, et in seipsa nihilominùs unicum idemque indivisum ac inseparabile manet unum.

(4) Sur. Atque ubi nos eam (imaginem) suscipimus, per ipsammet eam cognoscimus.

(5) Sur. sed ipsa totos nos ambivit, circumplexa est ac penetravit.

(6) H, M. beluken.