Werken. Deel 5. Vanden twaelf beghinen
(1863)–Jan van Ruusbroec–
Auteursrechtvrij|
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 48]
| |
1en̄ sprect aldus: ‘Soe waer twee oft ‧iij‧ vergadert sijn in 2minen name, daer bin ic midden in hemGa naar voetnoot(1).’ 3Nu sijn alle goede kerstine menschen vergadert in één 4ghelove, in die wet der Ewangelien en̄ der gheboden Gods, 5in enen wille, in ene minne, in gracien, in doechden en̄ 6in die ere Gods, en̄ in dat ghewarige leven ons Heren Jhesu 7Christi. Mer die ghene die onghelovich sijn in enighen 8punte, ofte twivelen, ofte contrarie houden den ghemeinen 9ghelove der heyligher Kerstenheit, die sijn alle verdoemt; 10en̄ alle die in dootsonden leven, en̄ onghehoirsam sijn haren 11prelaten en̄ der heyligher Kerken in goeder ghewoenheit en̄ 12in goeder oeſeninghen, dese sijn alle ghesceden en̄ ghedeelt 13in menichfoudighen sonden en̄ quaetheit, en̄ si sijn van Gode 14verworpen en̄ versmaet, en̄ van alle sinen heylighen: ist dat 15si daer in bliven en̄ sterven, soe is die duvel haer here, en̄ si 16behoren ten helschen viere. 17Nu verstaet my te rechte, en̄ merct dat ic u segghen sal 18met groten crnste, dies u noot is, wildi Gode leven in ghewaricheden, 19sonder gheestelike dolinghe. Alle die goede 20menschen die verlicht sijn metter gracien Gods, in haren 21inkere boven redene in hare eyghen wesen, daer vinden si 22dat rike Gods in hem, en̄ Gode in sinen rike. En̄ dit heet 23een scouwende leven, dat ons vanden gheeste ons Heren 24gheeyscht en̄ gheraden is. En̄ in onsen uutkere, pleghen wi 25onser sinne in doechden, en̄ in goeden werken, na besceydenheden 26en̄ in ongheveinsder caritaten. En̄ dit heet een 27werkende leven, dat ons gheboden is, en̄ dies ons allen noot 28is, selen wi behouden sijn: mer werken en̄ scouwen beide, 29wel gheordent in enen mensche, dat is een salich heylich 30leven. |
|