Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit

Regelnummers proza verbergen

Dat ander utegaen sal sijn tote allen sondighen menschen. C. XLII.

12Dese mensche sal, bi wilen, nedergaen ten sondaren met 13groter compassien ende met milder ontfermherticheit⁽⁴⁾, en̄ 14draghense te Gode met ynnigher devocien en̄ met groten 15ghebede, en̄ vermanen Gode alle dies goets dat hi is, en̄ 16dat hi vermach, en̄ dat hi ons ghedaen en̄ gheloeft heeft, 17rechte alse ofte hijs verghetenhadde: want hi wilt ghebeden

(4) Sur. profusa miseratione.

[p. 115]

1sijn. En̄ karitate wilt al hebben dat si begheert; nochtan 2en wilt si niet crighelee noch eenwillich sijn; maer si bevelet 3al der riker goeden en̄ der miltheit Gods: want God sonder 4mate mint, ende hier in blijft de minnende best te vreden. 5Want nu dese mensche eene ghemeyne minne draecht, so 6bidt hi en̄ begheert dat God late vloyen sine minne en̄ sine 7ontfermicheit in heydene en̄ in Joden en̄ in alle onghelo- 8vighe menschen, op dat hi ghemint en̄ bekent en̄ gheloeft 9werde in hemelrike, en̄ dat onse glorie en̄ vroude en̄ vrede 10ghemeerrct werde in allen einden van ertrike. Dit is dander 11uutgaen ten sondaren.