Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit
(1868)–Jan van Ruusbroec–
Auteursrechtvrij|
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 162]
| |
Van drien wisen der innichster oefeninghen. C. LXXI.1Dit ynnichste leven wert gheoefent in drien manieren. Bi 2wilen keert hem die ynnighe mensce in eenvoldichlike nader 3ghebrukeliker gheneichtheit, boven alle werkelicheit en̄ boven 4alle doeghede, met enen eenvoldighen insiene in ghebruke- 5liker minnenGa naar voetnoot(1). En̄ hier ontmoet hy Gode sonder middel. 6En̄ uter enicheit Gods scijnt in hem een eenvoldich licht, en̄ 7dit licht toent hem duysternisse, bloetheit, ende niet. Inder 8duysternissen wert hi omvaen, en̄ valt in onwisen alse in 9een verdoelen. Inder bloetheit verliest hi ghemerc en̄ onder- 10sceet van allen dinghen, en̄ wert overformt en̄ dore gaen mit 11cenvoldigher claerheit. Inden niete faelgiert hi al sijns werkes; 12want inden werkene der grondeloser minnen Gods wert hi 13verwonnen; ende inder ghebrukeliker neyghinghen sijns 14gheests, verwint hi Gode, en̄ wert een gheest met hem. En̄ in 15deser verenichtheit inden gheeste Gods comt hi in enen ghe- 16brukeliken smaec, en̄ besit dat godlike wesen. En̄ hi wert 17vervult, nader ontsonkenheit sijns selfs in sinen weseliken 18sineGa naar voetnoot(2), met der afgrondigher weelden en̄ rijcheit Gods. En̄ 19ute deser rijcheit vloyt, in die enicheit der overster crachte, 20een omvanc en̄ ene volheit van ghevoelliker minnen. En̄ ute 21deser volheit ghevoelliker minnen, vloyt in dat herte en̄ in die 22lijflike crachte een ghenoechlic doregaende smaec. En̄ over- 23mits dese vloede, wert de mensche onbeweghelic van binnen, 24en̄ sijns selfs ommachtich en̄ al sijns werkes. Ende hi en weet 25niet noch en ghevoelt niet anders in dat ynnichste sijns | |
[pagina 163]
| |
1gronts, in siele en̄ in lijf, dan ene sonderlinghe claerheit met 2ghevoelliker welheit en̄ doregaende smake. Dit is die ierste 3wise die ledich es; want si ledicht den mensche van allen 4dinghen, ende si verheftene boven werken ende boven alle 5doghede. En̄ si enicht den mensce met Gode, en̄ maect ene 6vaste ghestadicheit der ynnichster oefeninghen dier men 7pleghen mach. Soe wanncer den goeden mensche enighe 8onlede ofte enighe oefeninghe der doeghede vermiddelen 9ofte verbeelden mach des bloets inkeers, alse hijs be- 10gheertGa naar voetnoot(1): soe wert hi ghehindert in deser wisen, want dese 11wise es een overgaen alle dineGa naar voetnoot(2) in ere ledicheit. Aldus 12hebdi die ierste maniere der ynnichster oefeninghen. |
|