Werken. Deel III
(1934)–Jan van Ruusbroec–
Auteursrecht onbekend
[pagina 218]
| |
Slotvers.Nu bidt alle seere
Onsen lieven heere
In rechter minnen,
Vore alle die-ghene
Die dit dichtenGa naar voetnoot1) ochte screven
Omme onse bekinnen,
Ende vore diet lesen ochte hooeren:
Dat si werden vercoren
Int rike hier boven,
Daer al dat ghesinde,
Eewelec sonder inde,
Gode sal loven.
Dat wi dat vercrighen,
Ende alsoe hooeghe verrisenGa naar voetnoot2),
Des helpe jhesus, de gods-sone;
Soe dat wi met heme allegader,
Vore onsen hemelschen vader,
Moghen spannen crooene.
 Daer es eewegh leven,Ende altoes vrouden pleghen,
Ende gode hebben te looene.
Daer lievesGa naar voetnoot3) ooeghen blinken,
Ende edele stemmen clinkenGa naar voetnoot4)
Die gloriose thone,
Daer selen wi ons verbliden,
In minnen overlidenGa naar voetnoot5):
Ons liefsGa naar voetnoot3) anschijn es soe scooene.
Daer-in selen wi gloriëren,
Ende altoes jubileren:
Wi sijn daer vri ende coeneGa naar voetnoot6).
Met gode selen wi regnéren,
Ende hi sal ons ordineren,
Ieghewelken in sinen throoene.
| |
[pagina 219]
| |
Dan selen wi sijnre minnen pleghen,
Ende hi sal ons hem-selven gheven,
Ende in hem selen wi wooenen.
Eest dat wi underlinghe minnen,
Soe selen wi sine ghenade vinden,
Ende sijns werden ghewooeneGa naar voetnoot1).
 Nu laetd ons houden sijn ghebod,Want hi es een ghewaregh god
In driheit der persooene.
Met rechte selen wineGa naar voetnoot2) minnen
Dien wi alsoe edel kinnen
Ende almechtegh in sinen doene.
Hi es eeweghs loofsGa naar voetnoot3) weerd:
Salegh es hi die sijns begheert.
Utinam adveniat,
dat wi alsoe seere minnen,
Dat wi ons hongheregh satGa naar voetnoot4) bekinnen,
Ende altoes in ghebrukene vinden.
Sprect amen; fiat, fiat. Amen.
Explicit speculum salutis eterne. |
|