Den autheur tot den sangher ofte leser
WAnneer gy desen boeck, sult singen oft doorlesen,
Naer neerstig ondersoek, soo sult gy sien in desen,
Hoe dat ick myn verstant, heb in het werck gestelt,
Met een vloeyende handt, in 't gen' hier wort gemelt,
Ten eersten is te sien, voor mannen kinders vrouwen
Hoe dat het moet geschien, om ledigheyt te schouwen
In 't tweede is gebracht, g' heel de vreckgierigheyt;
Dat ider doch betracht, 't werck van sijn saligheyt.
In 't derde staet naer wensch te lesen, oft te singhen,
De schoonheyt van den mensch, vergankelyke dingen,
Daer ider op betrouwt, en somtijts Godt verlaet,
De Ydelheden schouwt, die als den roock vergaet,
In 't vierde Liet hierdae, staet van de doot beschreven,
Dat sy ons allegaer geen voordeel en sal geven,
Sy sal de schoonheyt licht en prachten doen vergaen,
Wanneer sy met haer schicht op 't herte komt te staen
Ryckdom en schoonigheyt, prachten en hoogestaten,
Wysheyt noch vromigheyt, en sal ons al niet baten,
Als ziel en lichaem scheyt vol ancxsten en gevaer,
Voor in der eeuwigheyt seer verre van malkaer.
Gy menschen wie gy zyt, wilt dot dog wel gronderen,
Verquist niet meer den tyt, wilt gy eens triumpheren
Met Godt den Heer hier na voor eeuwig zyn verheugt
Ghy menschen alle gaer, ey spoeyt u tot de deught:
Myn Boecxken wort genaemt, Ruyters ledigh uren,
Gy sult soo het betaemt, veel grillen hier bespeuren,
Vindenden in 't tweede Deel, die in het Boecxken staen.
'k Bid u wilt dit Juweel, van my in danck ontfaen.
|
|
Auteursrechtvrij