Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
DBNL - Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren
DBNL - Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren

Hoofdmenu

  • Literatuur & Taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw

meer over deze tekst

Informatie terzijde

De Limburgse sermoenen (ca. 1300). De oudste preken in het Nederlands
Toon afbeeldingen van De Limburgse sermoenen (ca. 1300). De oudste preken in het Nederlandszoom

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (4,42 MB)

Scans (37,78 MB)

ebook (5,26 MB)

XML (1,29 MB)

tekstbestand






Genre

proza

Subgenre

non-fictie/theologie


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

De Limburgse sermoenen (ca. 1300). De oudste preken in het Nederlands

(2005)–W.F. Scheepsma–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende
[pagina 11]
[p. 11]

Verantwoording

Wanneer het in dit boek gaat over de Limburgse sermoenen, wordt in beginsel gedoeld op de gehele tekstverzameling zoals overgeleverd in hs. Den Haag, Koninklijke Bibliotheek, 70 e 5. Een groot deel van die verzameling, namelijk 32 teksten, wordt niettemin gevormd door vertalingen van Middelhoogduitse Sankt Georgener Predigten. De overige zestien teksten zijn uit diverse richtingen aan de Limburgse sermoenen-verzameling toegevoegd. Naar afzonderlijke Limburgse sermoenen wordt verwezen met behulp van de nummering die Kern in zijn editie aanbracht (bijv. Ls. 46). Bij het refereren aan afzonderlijke Sankt Georgener Predigten hanteer ik het gangbare systeem waarmee in het lopende onderzoek naar de editie-Rieder wordt verwezen (bijv. Rd. 39). In voorkomende gevallen worden ook dubbele verwijzingen gegeven (bijv. Ls. 3/Rd. 39).

Bij het citeren van Limburgse sermoenen wordt, tenzij anders aangegeven, aangehaald naar J.H. Kern, De Limburgsche sermoenen, dat een volledige editie van handschrift h biedt. Wel is steeds het handschrift geraadpleegd en zijn de kleine afschrijffoutjes die Kern soms maakte, stilzwijgend opgelost. Ten opzichte van het handschrift toegevoegde passages staan daarbij tussen vishaken (< >) en eventuele ‘overtollige’ passages tussen rechte haken ([ ]). Mijn interpunctie wijkt wel af van die van Kern, die ook in dit opzicht trachtte het handschrift zoveel mogelijk te respecteren. Bij mij staat de leesbaarheid van het niet altijd even gemakkelijke Middelnederlands van handschrift h voorop. Daartoe is een moderne interpunctie aangebracht en is het gebruik van u, v en w, en i en j zoveel mogelijk aan het moderne gebruik aangepast. Overigens is het hoofdlettergebruik, ook bij nomina sacra, zo sober mogelijk gehouden. Bij het aanhalen van edities van andere middeleeuwse teksten in de lopende tekst zijn deze regels ook zoveel mogelijk toegepast.

Bij het aanhalen van de Sankt Georgener Predigten wordt in principe Karl Rieders Der St Georgener Prediger gebruikt, hoewel deze het ‘verkeerde’ handschrift a aan zijn uitgave ten grondslag legde. Het ‘goede’ handschrift g vormt de basis voor de nieuwe editie van de Sankt Georgener Predigten, die momenteel in Essen onder leiding van Kurt Otto Seidel wordt voorbereid, maar die vanuit het oogpunt van deze studie te laat zal verschijnen. Voor Rd. 71-75, die in het onvolledig overgeleverde g niet voorkomen, wordt handschrift z als legger genomen.

[pagina 12]
[p. 12]

Waar geen andere edities voorhanden zijn, werd g aangehaald naar de voorlopige diplomatische editie die mij door het Essense editieproject ter beschikking werd gesteld.

In de onderzoekstraditie van de Sankt Georgener Predigten en de Limburgse sermoenen worden alle corpushandschriften (met vijf of meer teksten die tot het corpus behoren) met sigla aangeduid. De recente stand van onderzoek levert de studie van Seidel over de Sankt Georgener Predigten, aanvankelijk neergelegd in zijn ongedrukte Bielefeldse ‘Habilitationsschrift’ (1994), later ook in een handelseditie (2003). Achter in dit boek, onder Sigla, is een overzicht van de hier gebruikte handschriften opgenomen.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Algemene gebruikersvoorwaarden
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken