Emblemata
(1618)–F. van Schoonhoven–
Auteursrechtvrij
[pagina 234]
| |
Vsque adeòne mori miserum est? ah sistite fletus,
Sistite, ne tali sitis pietate profani,
Debita naturae mors est, Capit omnia tellus
Quae genuit. Stultum est communem plangere sortem,
Omnibus haec lex est, hac conditione creamur.
Tum decuit flevisse viri, cum luminis oras
Parvulus ingrederer, subiturus vincula diri
Corporis, & mundi immundi passurus amarum
Servitium. Exuviae, falsaeque incommoda lucis
Istic nunc mala turba jacet, nos nobile coeli
Depositum, optatâque domo, patriâque potimur,
Vixi, &, quem dederant cursum mihi fata, peregi,
At jam parta quies, nulum maris aequor arandum
Amplius, aeterno fundata est anchora fundo:
Nunc animus tandem coelo prorumpit aperto
Liber, &, humanis quantum insit rebus inane,
Despicit, ac ridens laetatur sine laborum.
O bona mors, portus, statioque aptissima fessis
Mentibus, eheu quàm caecis erroribus actus,
Et Sirenaeis degens in cautibus orbis,
Teque, tuasque simul studui vitare sagittas,
Demens, heu nimium demens: nam mors mala nunquam est
Quam bona precessit vita, & meditatio vitae
Alterius, sed queis pariter cum corpore putri
Omnia putrescunt; his formidabilis adstat.
Foelices lethi, pietas quos addidit astris.
Quid vita est aliud, gravium quàm Lerna malorum
Cui comites sunt; spes, Metus, & non pura voluptas.
Dura palaestra pijs, donec mens alta, suumq́que
Aspirans ortum. squallenti carcere clausa est:
Nam ratio, residens capitis sublimis in arce,
Assiduòque suum cupiens defendere regnum,
Cogitur Affectus servos tolerare rebelles,
Injustumque jugum: Nam terrae, terrea moles
Corporis; affixa est: Ratio coelestia anhelat.
Perpetuum est bellum hoc, nisi dictatura Tonantis
Sese interponens capitales separet hostes.
|
|