Here zegen deze spijze

[p. 31]

Levensloop van consumonstrum M.

M. groeide onwillekeurig op. Na moeders borsten leeggezogen te hebben werd hij gevoed met Palemka, enkele gedroogde maanzaadspijzen en kleine hoeveelheden kindersmeerdrank (panopticum amorans, polymorph pervertia randglans). Toen moeder hem niet meer in de hand kon houden nam vader hem op de arm. Vandaar overzag hij als baby al spoedig de gezinssituatie.

Op 6-jarige leeftijd begon M. te onaneren, daarbij zijn zaad verzamelend in een leeg jampotje. (Volgens Pruit: organisch gedragspatroon afkomstig van sterke libidinale bloeimanie).

De verhouding met broers en zusjes (4 stuks) was ronduit overweldigend. Hij was op twee na de oudste (of jongste) en nam derhalve een centrumpositie in.

M. vertoonde al vroeg opvallende consumptiedrang. Op tienjarige leeftijd verslond hij slakken. Op twaalfjarige leeftijd wilde hij zijn moeder opeten (oedipale lust-acceleratie veroorzaakt door ontogenetisch trauma). Behalve een opzienbarende vraatzucht bezat M. reeds op 10-jarige leeftijd bewustzijnsschommelingen waarbij hij minutenlang op z'n hoofd stond om, naar hij zei, ‘uit te rusten van de zwaartekracht’.

Op 11-jarige leeftijd kon hij broers en zusters ‘uit de kamer kijken’, een toestand waarin niemand hem durfde te naderen, omdat men meende dat ‘hij giftig was’. (Doorbraak van thanatos in subliminale vorm: Freund).

Ondanks zijn extravagant optreden kon M. zich normaal handhaven in het gezin, of liever: kon het gezin normaal blijven functioneren. Door zijn tactisch gedrag wist hij er-

[p. 32]

voor te zorgen dat zijn vermogens niet buiten het gezin bekend werden.

Op 15-jarige leeftijd maakte M. ‘het schilderij der wijzen’, een alchemistisch proces van voortdurend veranderende kleuren en beelden. Volgens zijn oudste broer vertoonde het werk vooral geschiedenissen uit de bijbel die op M. indruk hadden gemaakt. Bij de geschiedenis van David en Batseba had een van zijn zusjes zich spontaan uitgekleed waardoor M. erg opgewonden raakte (incestueuze, religieus-seksuele extase: Prot, blz. 17).

Volgens zijn ouders was ‘het ding’ een gewone kindertekening die nooit veranderde. Het is later tussen andere rommel in de vuilnisbak terechtgekomen.

M. volgde de eerste drie klassen van een hbs maar moest door zijn agressieve en koppige houding van school worden gestuurd. Hij werd getest en goed bevonden voor eenvoudige kantoorarbeid.

Op zijn twintigste (toen hij op een scheepvaartkantoor werkte) liep M. van huis weg om nooit meer terug te keren. Sindsdien is het monstrum volgroeid.

Latere gegevens over M. werden door hem zelf verstrekt. Hij schijnt nog steeds bezeten te zijn door grote lusten.

Leeftijdgenoten van M., die hem als kind hebben meegemaakt, beschrijven hem als een rustige, bezeten jongen die met één woord zijn tegenstanders aan het huilen of lachen kon krijgen. Op school was het moeilijk hem bij de les te houden. Zijn wiskundecijfers waren respectievelijk: 1-0-1-0-10-1-0-1-0-10-1-0. Al vroeg kende M. grote waarde toe aan de cijfers 1 en 0.