II
Nae achte daghe ghinc hi anderwerf in Capharnaum ende het wart vernomen, dat hi in een huus was. Doe vergaderder vole, alsoe dat si niet alle totter doeren comen en mochten, ende hi sprac tot hem dat woert. Ende si quamen ende brochten tot hem enen verghichtighen menschen, die van hoere vier ghedraghen wart. Ende doe sien hem niet voerbrenghen en mochten overmids der scaren, ondecten si dat huus, daer hi in was, ende maecten een gat ende lieten dat bedde neder, daer die zieke in lach. Doe Ihesus aensach hoer ghelove, seyde hi totten zieken: Sone, dijn sonden werden di vergheven. Doe waren daer sommich vanden scriben, die saten ende dochten in horen herten: Dat dese aldus sprect, in dien blasphemiert hi. Wie mach die sonde vergheven dan God alleen? Ihesus bekeende dat altehant in sinen gheest, dat si alsoe dachten onderlinghe ende sprac tot hem: Waerom dencti dese dinghe in uwen herten? Wat is lichter te segghen den zieken: Dijn sonden werden di vergheven, of te segghen: Stant op ende buer op dijn bedde ender wander? Op dat ghi weet, dat die sone des menschen macht hevet inder eerden die sonde te vergheven, soe seyde hi den zieken: Ic segghe di: Stant op, buer op dijn bedde ende ganc in dijn huus. Ende altehans stont hi op ende buerde op sine bedde ende ghinc heen voer hem allen, alsoe dat si hem allen verwonderden ende loefden Gode ende seyden: Aldus en hebben wij nie ghesien.
Doe ghinc hi weder uut totten meere ende alle die scare quam tot hem ende hi leerdese. Ende doe hi voerbi ghinc, sach hi Levi Alpheus sone sitten in die tolne ende hi seyde tot hem: Volch mi. Ende hi stont op ende volgde hem.
Ende het ghesciede, doe hi was gheseten in sijn huus, dat vele publicaen ende sonders mede mit Ihesu ende sinen jongheren ghinghen sitten eten, want daer wasser vole, die hem volgeden. Doe die scriben ende Phariseen saghen dat hi mitten sonderen ende mitten publicanen at, seyden si tot sinen jongheren: Waer om etet ende drinket u meyster mitten publicanen ende mitten sonders? Dat hoerde Ihesus ende seyde tot hem: Die ghesonde en hebben des meysters ghenen noet, mar die zieken. Ic en bin niet ghecomen om die gherechtighe te roepen, mer die sonders.
Ende doe waren daer Johannes jongheren ende der Phariseen jongheren, die vasteden vole, ende quamen tot hem ende seyden: Waer om vasten Johannes ende der Phariseen jongheren, ende dine jongheren en vasten niet? Ihesus antworde hem: Moghen die kijnder der brulochten alsoe langhe als die brudegom mit hem is, vasten? Sien moghen niet vasten alle die tijt, dat si den brudegom mit hem hebben. Die daghe sullen comen, dat hem die brudegom ontnomen sal werden van hem ende dan sullen si vasten in dien daghen.
Niement en nayet enen lap van nuwen laken in een olt cleet, ende en doet hi den niwen lap niet af vanden ouden, het wort een meerre scoere. Ende niement en doet den nieu wijn in ouden vaten, want die wijn mochte die vate breken ende dan soude hi uut ghestort werden ende die vate te niet te gaen, mer den nieu wijn sal men in nie vate doen.
Ende noch ghesciedet anderwerf, doe hi des saterdaghes wanderde over dat saet, dat sine jongheren begonnen voer te gaen ende plucten die
Auteursrechtelijk beschermd