XXI
Daer nae apenbaerde Ihesus hem noch biden meer van Tiberien, ende hi apenbaerde hem aldus. Het waren te gader Symon Peter ende Thomas, die Dydimus hiete, ende Nathanael van Cana Calilee ende Zebedeus kijnder ende van sinen jongheren twee andere. Symon Petrus seyde tot hem: Ic gae visschen. Si seyden hem: Wij comen oec mit di. Ende si ghinghen uut ende clommen in een scip, ende in dier nacht en vinghen si niet. Des merghens vroe stont Ihesus op den over, mer die jongheren en keendens nochtant niet, dattet Ihesus was. Doe seyde hem Ihesus: En hebdi gheen pottagie? Si antworden hem: Neen. Hi seghede hem: Scietet dat neette totter rechter ziden vanden scepe ende ghi solt vinden. Doe scoetten si die neette ende en mochten der niet trecken overmids voelheyt der visschen. Die jongher, dien Ihesus minde, seyde tot Petrum: Het is die Heer. Symon Petrus, doe hi hoerde, wanttet die Heer is, dede hi enen roc aen ende hi liet hem zelven int meer, mer die ander jongheren quamen te scepe, want si en waren niet verre vanden lande, mer als bi tweenhondert cubitus, ende si trecten dat nette mitten visschen. Doe si te lande quamen, saghen si colen gheleghet ende enen vissche daer op ende broet. Ihesus seyde hem: Brenghet vanden visschen die ghi nu ghevanghen hebt. Symon Petrus clam op ende toech dat nette te lande vol groter vissche, ende al wasser alsoe vole, dat neette en is nochtan niet ghescoert. Ihesus seyde hem: Comet ende eet. Ende niement van die daer saten en dorste hem vraghen: Wie bistu? Want si wisten, dattet die Heer was. Ende Ihesus quam ende nam broet ende gaeft hem ende den vissche des ghelijcs. In dien is Ihesus den jongheren nu dorde werf apenbaert, doe hi vander doet opverstaen was.
Doe si ghegheten hadden, seyde Ihesus tot Symon Peter: Symon Johans zone, minstu mi meer dan dese? Hi seyde hem: Heer, du weetste, dat ic di minne. Ihesus seyde hem: Voede mijn scape. Hi seyde hem anderwerf: Symon Johans zone, minstu mi? Hi seyde hem: Heer, du weeste, dat ic di minne. Ihesus seyde hem: Soe voede mijn scape. Doe seyde hi hem dorde werf: Symon, Johans zone, minstu mi? Petrus wart bedroeft, want hi hem dorde werf seyde: Minstu mi? Ende hi seyde hem: Heer, du keenste alle dinc, du weeste, dat ic di minne. Ihesus seyde hem: Soe voede mijn scape. Voerwaer, voerwaer seg ic di: Doe du jongher waerste, gordestu di zelven [ende wanderste daer du woudeste], mer alstu olt worste, dan saltu dijn hande uut reyken ende een ander sal di gorden ende leyden di, daer du niet en wilte. Dat seyde hi beteykenende, mit wat dode hi Gode solde verclaren. Ende doe hi dat gheseghet hadde, seyde hi hem: Volch mi. Petrus keerde hem um ende sach dien jongher volghen, dien Ihesus minde, die oec rustede inden aventmale op sijn borste, ende hi seyde: Heer, wie eest, die di overleveren sal? Doe Petrus desen sach, seyde hi tot Ihesum: Heer, dese, wat sal hi? Ihesus seyde hem: Ic wil, dat hi alsoe blive, thent ic comen sal. Wat gaet dat aen di? Volch du mi. Hier um ghinc dese reden uut onder die brueders, dat die jongher niet en stervet, ende Ihesus en seyde hem niet, dat hi niet en stervet, mer: Alsoe
Auteursrechtelijk beschermd