En ik ben weer jong met u, en geniet het leven weer met volle teugen, zooals toen!.........................................
Helaas, waar zijn ze, de dagen toen ons jeugdig hart overborrelde van geluk en genot, toen de dag van morgen voor ons niet bestond vóór zijn dageraad, toen 't vervullen eener hoofdrol in 't eerstvolgend tooneelstuk ons hoogste streven, onze roem, ons ideaal was!
Niet waar, ons klein, gezellig stadje was voor ons - de heele wereld. Met welke vreugde keerde men er terug na elders volbrachte studiën, en hoe ongelukkig had hij ons gemaakt, die ons gezegd had dat de harde eischen des levens ons mogelijk eenmaal verre, verre weg zouden roepen, dat ons graf - God weet waar! doch niet naast het graf onzer vaderen zou gegraven worden!
En welke banden hechtten ons niet aan elkander! Het talent dat anderen en wij zelven ons toekenden, - 't geheimzinnige waas, waarmede wij ons gezelschap wisten te omgeven - de plechtige belofte aan elkander gedaan, niets te zullen verraden van wat er omging of besloten werd in ons midden. Utile Dulci door andersdenkenden aangevallen - dat was het vaderland in nood; een elders behaalde triomf - dat was een wereld veroverd!
Dat was de tijd, de goede tijd, die een gezelschap als 't onze deed groeien en bloeien - de tijd, toen
Auteursrechtvrij