Verzamelde gedichten. Deel 1

[p. 107]

Offerande

Wijvocht uit lichtgeheven handen sprenklen
Zij wijd, en wachten: hoe hoog zal het stijgen?

En voelen 't langs hun wangen, lijven zijgen,
Ebbe' op den vloer, vernederd, aan hun enklen.

De handen dalen lager, zwaar van schamen
Gevouwen voor den schoot, een leege urn...

En de gebeden slaan in golven samen
Over hun hoofden en verweldgen hen.