Verzamelde gedichten. Deel 1

[p. 110]

Avonden

Avonden zijn er
Die over hen komen:
Vol angst verlangde
Veroveraars,
Lieflijk en barbaarsch;
Zij worden kleiner
Om al 't geheim, van hen genomen.

En zij kunnen niet weerhouden
Zich nog trachten te behouden,
Tot zij liggen onverwacht
Alleen gelaten, en eenzamer
In hun door den grooten schemer
Langzaam ingenomen kamer,
Dan een vrouw in vijandsmacht;
Zinken neer, elkaar omvangend,
Naar 't voorbij gevaar verlangend,
Weenende in den leegen nacht.