Gallerije ofte proef van syne dichtoeffeningen

[p. 66]

45. Jsabella, met de wonden beesigh van'er gequetsten man:

Contigit & thalami mihi gloria rara. Mart. 10 l. ep. 63.

WAat doet de liefde niet! soon van de vorst der Britten,

'K meen niet dat gy de reys na Sijrien beklaaghd,

Nu gy die wondarts⁺, op uw' legerspond, siet sitten,

Die, voor uw leven, als Alcestis, 't haare waaghd.

Sy likt de wonden, die de plonderende rover

U, met sijn schichten, gaf, gedoopt in heet venijn.

En suygtse (liefde! wild gy me'er? wat schiet 'er over?)

Soo sacht en teder, dat hy slaapt, verlost van pijn.

Rijs Eduard! rijs op, om JSABEL te streelen,
Uw' suiv're wonden sijn an't fluiten, en aan 't heelen.

+ Siet Le Moyne: vorders Roderic. Sanctius, 4 cap. en Beverwijk, 3 B. die diergelyke geschiedenissen verhaald, onder andere de wonderlijke sorg. van eenen Clara Cerventa, tot Brugge in Flanderen, (siet Ludov. Vives, 2 L. de Christ. faem. cap. quomodo se ergà maritum habebit) ontrent haaren ongeschonden man, Bernard ald Vaur: van wien ook J. Cats, in sijn geleerden Aanteekeningen over Vrouwe, ofte het 2 deel van sijn Huuwelyk, op't 132. blad in Quarto.