Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
DBNL Logo
DBNL Logo

Hoofdmenu

  • Literatuur & Taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • E-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Gebruiksvoorwaarden
    • Voorwaarden voor hergebruik
    • Disclaimer
    • Voor rechthebbenden
  • Over DBNL
    • Over DBNL
    • Contact
    • Veelgestelde vragen
    • Privacy
    • Toegankelijkheid

Informatie terzijde

Weeën in de nacht
Toon afbeeldingen van Weeën in de nacht

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0,61 MB)






Genre

non-fictie

Subgenre

non-fictie/autobiografie-memoires
non-fictie/natuurwetenschappen/geneeskunde


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

 

Weeën in de nacht

(2002)–Beatrijs Smulders– Auteursrechtelijk beschermd

Ervaringen van een vroedvrouw


Vorige Volgende
[pagina 69]
[p. 69]

31 Een apart slag



illustratie

Nederlandse vrouwen zijn een apart soort. Een van de bijzondere kanten van onze geboortecultuur is namelijk de no-nonsensebenadering ten opzichte van zwangerschap en bevalling. Zwangerschap is hier geen ziekte en het lijkt alsof Nederlandse vrouwen intuïtief weten dat pijn de bevalling normaal houdt. ‘Pijn bij de bevalling? Niet leuk, maar het hoort erbij!’ Dat is in het algemeen de houding van de Nederlandse vrouw. In 2001 hield het blad Kinderen een enquête onder 2000 zwangere vrouwen, waaruit bleek dat 82 procent van de Nederlandse vrouwen het heel normaal vindt om zonder pijnstilling te bevallen. Het lijkt er dus op dat er in Nederland ten aanzien van de bevalling bij aanstaande moeders een zelfbewustzijn en vertrouwen bestaat dat van moeder op dochter wordt doorgeven. Kennelijk ondervinden Nederlandse vrouwen steun van een positief rolmodel van de vorige generaties. Daarom wordt in Nederland de baringspijn, zo vermoed ik, veel minder met angst geassocieerd dan in andere westerse landen. Dit heeft een grote weerslag op de Nederlandse geboortecultuur. Doordat pijn bij de bevalling hier in het algemeen als normaal wordt ervaren, zien we de bevalling ook als een gewone levensverrichting, die thuis kan plaatsvinden. Dit in tegenstelling tot in het buitenland, waar door veelvuldig gebruik van pijnbestrijding de bevalling altijd verwordt tot een high risk-gebeurtenis die per se in het ziekenhuis moet plaatsvinden, met alle toeters en bellen van dien.


Vorige Volgende