Epitheta, dat zijn bynamen oft toenamen

Aen de Lief-hebbers der Redenrijck-konste.

ISt dat Natuere v wil tot iets te dichten dringhen,
Zoo veel als ghy op rijm door Rethorijck vermeucht,
d'Ambrosi' hebt ghesmaect, op Helicon verheucht,
En Muses gonste v raedt, de Lier te laten klinghen:
Zoo ghy der Goden lof, en Helden eer' wilt zinghen,
d'Heroïcsche daden kloeck van vromicheyt en deucht,
Van liefden oft van leedt, van treuringhe ofte vreucht,
Van oorlooghe ofte vre, den oorspronck wilt voortbringhen.
Denct dat Poëten-konste wt d'Hemels is ghedaelt,
Niet om der boosen roem van v te zijn verhaelt,
Tot stercking' van het quaet, oft van 't verkeerde wesen.
Zoo ghy van Venus zinght, oft Cupidons gheschiet,
Oft van Gheneghentheyt denct dan oock in v Liedt,
Apollo heeft altijt d'Eerbaerheyt hooch ghepresen.

Myn haters zijn zot.