|
| |
| |
[Folio **ijv]
[fol. **ijv]
| |
Vierslaghen Op Het Hvys Godes
Daer t'Rijck der Hemelen by vergheleecken werdt int sevende Gedicht deses Lof-sanghs.
AL wie ghy sijt benoorden off besuyden,
Off u omthout int Westen off int Oost,
Soo cleyn als groot, soo rijck als arme luyden
Tot yder een sal dienen mijn propoost.
Ghy die u dunckt seer wel te sijn gheseten,
Seer schoon ghehuyst, en naer uw' wensch ghehooft,
Wilt u daer van niet al te veel vermeten,
Eer langh sult ghy daer van werden berooft.
Ghy moet van hier al liet ghy u bemuyren
En provanderen u voor hondert Iaer,
Als hy die om 'tvergrooten van zijn Schuyren
Docht recht of all' zijn saecken stonden claer:
Maer hoorden haest; O Sot ghy sult verliesen
Vw' siel en uw' besit noch desen Nacht.
Dus Rijcken, wilt een beter raed verkiesen
Om naemaels oock te woonen sijt verdacht.
V werdt alsulcken Huys hier aengepresen,
Waer by het Hoff en 'tSpaens Escoriael
| |
[Folio **iijr]
[fol. **iijr]
| |
Off wat gebouw' ter Wereld schoon kan wesen,
Is als een Swaluws Nest off eyerschael
Soo dat ghy wel met reden mooght verlieven
Op sulcken Huys dat nimmermeer vervuylt,
Veroudert noch vervalt, en vry van dieven,
Daer Muys noch Rat noch ongediert en schuylt.
Men is begaen met harten en met sinnen
Om hier te woonen voor een korten tijdt,
En die een Huys tot sijn gerijf kan vinnen
Werdt in sijn binnenste daer mee verblijdt,
Wat sijnder all' die haer daer op verhopen
Met bloedigh sweeten winnende haer brood,
Dat zy op dach een Huysken mochten kopen?
En eer den dach kompt sijn zy dickmael dood.
Hoe meenigh Man heeft eertijds voorghenomen
Een Huys te bouwen, en daer toe ghekocht
Behoufte, doende die van verre komen;
Maer starff al eer't ten halven was gebrocht.
Een ander hadd' een Huys na zyn behagen
Geboudt, maer qualick was dat heel gedaen
Off 'tongeluck is daer soo toe gheslagen,
Dat het tot assche bracht den rooden haen.
Gaet nu en hebt soo lief uw' Huys end' Erven
Dat ghy dat viert veel meerder als uw' Godt,
En doedt om 'tHuys uw' voeten schoenen derven,
Als Moyses dee voor 'tbosch door Godts Ghebodt.
Daer 'thuys te pronck alleen maer werdt beseten,
En niet gebruyckt daer werdt den Quaen gehooft,
En d'arme siel te cieren werdt vergeten
Soo dat het blijft van alle deughd berooft.
| |
[Folio **iijv]
[fol. **iijv]
| |
Verset uw' sin, en wilt uw' sucht besteden
Aen 'tHuys, besietet wel, van 'tHemelrijck;
Een eeuwich Huys, een Huys van pays en vrede,
Waer toe den Coninck David nam zijn wijck.
Zijn Conincks Croon en cost hem niet vermaken
Rijckdomm' en lusten heeft hy niet geacht,
Om eens int Huys des Heeren te geraken
Was sijn ghebed met tranen dagh en nacht.
Wilt u met het verblyden inde Maare
Die hy van desen Huyse hadd' verstaen
Hy seyt niet, Ick, maer als van groote schaare
Wy sullen eens int Huys des Heeren gaen.
Eens ingegaen, is eeuwigh daer ghebleven:
Maer hier en woonter niemand alsoo vast,
Off hy werdt dickmael uyt zijn huys gedreven:
Dat ick besit krijcht haest een ander gast.
Dan soo de siel is eeuwigh van natuyre,
En 'tlichaem oock, maer in verresen schijn,
Soo moet haer beyder huys oock eeuwigh duyren.
Laet doch dat huys een huys van vrede sijn.
Wat Penne sou van dit huys yet ontvouwen.
Dat noyt aen 'smenschen ooren is vertaelt,
Dat oogen noyt gegunt en is t'aenschouwen
Noch oyt en is in 'smenschen hart gedaelt?
Maer daer 'tbegrip haer niet en kan toe strecken,
Gelijck hoe schoon het Huys des Heeren is,
Daer moet een mensch een sterck gelooff verwecken
En ramen dat off peylen by der gis:
Indien God geeft boven zyn Goude Mijnen
Soo veel Ciraets al hier aen menschen quaet,
| |
[Folio **ivr]
[fol. **ivr]
| |
Wat sal hy geven namaels maer de zijnen,
Die rijck en wijs en goed is sonder maet?
Neempt noch een ander levendich exempel;
Die sulck vernuft gaff Salomons fabrijck
Te kunnen bouwen een soo schoonen Tempel
Meent ghy, salt Huys den Tempel sijn gelijck
Twelck hy voor hem en zijn gebenedyden
Voor al 'tbegin heeft selver gefondeert?
David moght wel soo dickmael Godt belyden
Die van dit Huys was door den geest geleerdt.
All' wie wat schoons hebben tot alle stonden
Gemaeckt, waer door haer namen sijn verbreedt,
Die werden ten aensien van Godt ghevonden
Als die om yet te leeren werdt besteedt.
Is niet van hem 'tverstand en hand gekomen
Die 'tMausoleum eertijds heeft ghebouwt
De wercken van Ephezen ende Romen
En al wat yewaers konstigh werdt geschouwt?
Hoe konstigh is dan 'tHuys dat op sijn beste
Maeckt voor hem selfs alsulcken konstenaer?
Maer ghy die noyt voor oogen stelt uw' leste,
En die dit luydt oft maer een droom en waer,
Can u dit Huys tot liefde niet beweghen,
De vreese laet doorsteken vleysch en sin;
Als komen sal den Donder en den Regen,
Van GAET wat raed kondt ghy dan niewerts in?
Werdt u de deur alsdan voor 'thooft gesloten
Gh'en krijght daer naemaels binnen geen quartier;
Schickt nu te sijn een vande Huysgenoten;
Te hooren daer KOMT IN, verkrijghtmen hier.
| |
[Folio **ivv]
[fol. **ivv]
| |
Gelijck hy doedt met zijn Vergulde Penne
Die ons dat Huys, end' oock des Huys Patroon,
Zijn tractament, zijn dienst aldaer doedt kennen;
Waer voor ick hem dat wensche tot een loon.
Syt ghy tot noch toe los en sonder minne
Van sulcken huys geweest u onbekendt;
Hier werdt u dat in uw' verstand en sinne
Soo voorgebleedt al waert ghy daer present.
Den dichter thoont hoe dat hem heeft gegeten
Van Godes Huys een groote jalouzi
Ter wyl hy ons soo levendigh doedt weten
Dat d'eer alhier by daer maer wind en sy.
Daerom soo wilt nae 'thuys alsoo verlangen
Als of ghy balling waert op deser aerd'
Die hem hier vindt als off hy waer gevangen,
Stiert dickmael zijn gemoed ten Hemelwaert.
Jn Domum Domini ibimus!
|
|
Auteursrechtvrij