Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Hemelryck dat is Lof-sangh van 't Rijcke der hemelen (1621)

Informatie terzijde

Titelpagina van Hemelryck dat is Lof-sangh van 't Rijcke der hemelen
Afbeelding van Hemelryck dat is Lof-sangh van 't Rijcke der hemelenToon afbeelding van titelpagina van Hemelryck dat is Lof-sangh van 't Rijcke der hemelen

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.62 MB)

ebook (3.01 MB)

XML (0.24 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

lofdicht(en)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Hemelryck dat is Lof-sangh van 't Rijcke der hemelen

(1621)–Joannes Stalpaert van der Wiele–rechtenstatus Auteursrechtvrij

'twelck eertijds beweeght heeft Adrianum rechter van Nicomedien tot het gheloof ende martyrie ons' Heeren Iesv Christi


Vorige Volgende

Drieentwintichste Ghedicht.

De Griffier geeft alle de gelegentheydt vande saeck te kennen aenden Keyser. De vvelcke sich selven hier over seer ontstellende Adrianum uyten Kercker doet haelen. Dan alsoo hy hem nergens meede bevveghen
[pagina 91]
[p. 91]
en kan te vvijcken vant gheloof, Soo sendt hy hem vvederomme dervvaerts gevangen ende ghebonden. Middeler tijdt draegt de Griffier de tijdinghe aen sijn Huysvrouvv' seer vervvondert in't langh ende laet uytblijven van haeren Man.
 
Daer mee soo gaet hy deur. Maer d'andere veel stercker,
 
Begeeft sich int getreur, int middel vande Kercker,
 
Iae sellifs van het bloedt: 'twelck sijn gebedt opstijgt
 
En inde plaets van Ga naar margenootswraeck, voor hem genae verkrijght.
 
De schrijver seer verbaest, beroert in al sijn sinnen,
 
Gaet u met grooten haest, voor eerst O Keyser vinnen.
 
Ghy doet hem goedt onthael, en wilt van stonden aen,
 
Met sonderling verhael, op't nauwst van hem verstaen,
 
Hoe dat al is geluct de saeck der Martelaren?
 
Hy doedt van stuck te stuck, van al sijn wedervaren
 
V duydelijck bescheyt: Als dat zy niet alleen
 
Naet uytgherecte Lijf, en lang gepijnde Leen,
 
En syn by't waer Gheloof van Nazareth gebleven;
 
Maer dat den Rechter selfs het Galileesche Leven
 
Oock aengenomen heeft. En dat met sulcken raedt,
 
Soo rijp soo wel bedacht, dat hy ter verscher daedt
 
Syn Rechter-stoel geruympt heeft daer hy was geseten,
 
Syn roode Roe versmact, syn Tabbaert neergesmeten,
 
De Bylen selver mee en 'tRechtelijcke swaerdt:
 
Iae voorden heelen hoop volmondigh uyt verclaert;
 
Dat hy misdadigh was van haer bebloede wonden.
 
Hoe dat hy met berou van sijn bedreven sonden,
 
Hen weerom een voor een gevallen is te voet,
 
Omhelst heeft haere leen, gelict haer roode bloedt:
[pagina 92]
[p. 92]
 
Met meenigh om alsoo 'tgundt dat hy heeft misdreven
 
Te soenen met syn doodt, te boeten met syn leven.
 
Wel ongeluckigh Prins hoe smaect u dit relaes?
 
Recht als een dullen sot, als een ontsinnigh dwaes,
 
Die syn ontstelt gemoedt onmachtigh is te dwingen,
 
Soo suldy arrem bloedt schier uyt u selven springen.
 
Ghy bleyct, ghy bloost, ghy schuymt; 'thaer rijst u overendt;
 
Soo dat het nau en scheelt dat ghy u selven schendt.
 
Nu slaet ghy op't Bufet, nu sit ghy weer te peysen,
 
Nu gaet ghy door't Salet, vijf ses verscheyde reysen
 
Stilswijgent ghins en weer, ter tijdt en wylen toe,
 
Dat ghy ten deel van slaen, ten deel van stampen moe,
 
Als een verwoeste Stier voor d'hersenen geslegen,
 
Hem vraegt op u manier: of hy de saeck te deegen
 
Gevat heeft en verstaen? of hy oock wel gewis
 
Van Naem en van Persoon des Mans verseeckert is?
 
Hy andtwoordt u weerom; de saeck seer wel te weten,
 
Als dat het is de Man die altijdt heeft geseten
 
Als Rechter in uw' Stoel; die u als trouste vriendt,
 
In al dit groot gewoel, op Christum heeft gedient:
 
Die op den dagh van heen noch drientwintigh Mannen,
 
All' tsamen een voor een heeft inde pley doen spannen,
 
Doen trecken en doen slaen tot stervens toe bynae.
 
En dat noch vaster gaet, hy die van Adria
 
Den Naem te voeren plagh, want tot een secker teycken
 
Dat hy hem by geschrift gebeden heeft te reycken
 
Syn uytgedructen Naem aen u in eygen Handt.
 
Hier springt ghy toch te seer van tooren uyt den Bandt.
 
Ghy laet op staende voet, hem uyt de Kercker halen,
 
Vervlouct syn schuldigh bloedt voor Hel voor altemaele
[pagina 93]
[p. 93]
 
Dat daer in krielt of cruypt; versweert de Christen sect,
 
Die u van daegh te daegh uw' vrinden dus ontrect.
 
Maer leyder arme Mensch! wat ghy sult doen of laten,
 
Hoe dat ghy vloect en sweert, hoe schoon ghy weer sult praten
 
Wat straf dat ghy hem dreygt, wat pijnbanck, wat torment,
 
Syn hert blijft ongeneygt, 'tgeloof blijft ongeschent.
 
Tot dat g'hem nu weerom, wel duysent mael verswooren,
 
Int diepste vande Nacht, doedt brengen inden Tooren.
 
Dan wel soo vast geboeyt, met stael soo overlaen,
 
Dat hy van't swaer gewight, nauw' over straet kan gaen.
 
Ter wijl hy dan geleydt daer werdt naer u believen,
 
Vervought sich de Griffier sijn aengenomen brieven
 
Te dragen aen sijn Vrouw: verwondert al te seer
 
Wat datter is te doen, en waer haer Man, mijn Heer
 
Den Rechter inde Nacht soo langh magh achter blijven.
 
Nu voelt zy 'teen gedacht, nu 'tander weer om drijven
 
Door haer bedroufden sin. Nu dunct haer het geschrey
 
Van d'uytvercoren Godts te hooren aende pley.
 
Nu dunct z'haer Man te sien hoe dat hy uyt doet recken
 
Hun leeden opte banck; en nu weer souct te trecken
 
Haer ongequetst gemoedt (tot aengenaemer roof
 
Als hem wel is haer bloedt) vant Christelijck Geloof.
 
Dus woelt het heyligh Wijf, en dus werdt haer van binnen
 
Vertrocken siel en Lijf; tot dat d'ontroerde sinnen
 
Door d'onverwachte tyngh weer comen op haer stel.
 
Zy weet doch niettemin haer aengesicht soo wel
 
Te setten op de maet, te vougen naede reeden;
 
Dat noch aen haer gelaet, aen woorden, noch aen zeeden,
 
Den schrijver mercken kan hoe dat zy is gesint,
 
Of wat dat zy hier is, meer vreest of meer bemindt.

margenoots
Genes. 4. 10.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken