Den distelvink

[p. ***2r]

[Het derde deel]

Op de Distel-vink Van Jacob Steendam.
Klinck-dicht.

Als Steendam door de geest tot Zang-lust was gedreven,
Tot zangh-lust, die haer Stoel, haer vaste Hooft-Stadt nam
In Hollants goudt-rivier, 't Kroondragend' Amsterdam,
In 't aller-geesten-huys, in 't aller geesten leeven:

Had hy aen zijn gezangh, uyt nedrigheyt gegeven
De naam van Distel-Vink. Hij wilde by der Aerd'
Slechts vliegen; maer zijn Penn, met moed, en kracht gepaert
Breeckt 't Schut-heck van den Dam, en gaet door 't Steen-velt sweven

Uranie ziet 't Werck, daer Sy veel wercks van maeckt;
Maer: seyt Sy, daer is yets dat Sy in 't op-schrift laeckt;
En 't wert haer toe-gestemt door all' haer Susters taelen.

Die Over-vlieger houdt zich self te laegh en kleyn,
Al is sijn toon so hoogh, sijn Zangh so on-gemeyn;
Want by sijn Distel-Vink geen Nachtegael kan haelen.

Henrick Bruno.