Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden

654. Een geluksvogel,

d.i. iemand wien alles bijzonder meeloopt, die veel geluk heeft, een boffer, een bofkont¹⁾; hetzelfde als een gelukshans, een gelukskind, een gelukzak (Teirl. 470). Het znw. vogel moet in deze samenstelling in denzelfden zin worden opgevat als in een slimme, schrandere, gladde, stoute vogel (d.i. mensch), een spotvogel (16^de eeuw; zie Kiliaen); hd. spottvogel. Vgl. Halma, 738: Hij is een vogel! c'est un drolle! zie Ndl. Wdb. IV, 1315; Antw. Idiot. 1394 en vgl. het hd. Glücksvogel; fri. geloksfûgel, gelokskiter.²⁾

1) Ndl. Wdb. III, 249.

2) Over vogels die geluk of ongeluk aanbrengen zie Volkskunde XXII, 93-96; K. Knortz, Die Vögel in Geschichte Sage, Brauch und Literatur, München, 1913, p. 124-151 (Unglücksvögel).