Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden

731. Een (booze) Griet.

Benaming van een kwade, booze vrouw; een dulle Griet, kwade vrouw (Waasch Idiot. 266; Teirl. 518). In de 17^de eeuw bij Cats in dezen zin gebruikt (Ndl. Wdb. V, 698); zie ook Kluchtspel II, 189: een Griet (een boos wijf). Waarom juist deze naam eene dergelijke vrouw aanduidt, is

[p. 284]

niet met zekerheid te zeggen; misschien moet gedacht worden aan St. Margareta, aan wie wordt toegeschreven dat zij den duivel op een kussen bond; vgl. Mergh. 9: De beste Griet die men vandt was die de duyvel op 't kussen band (zie ook J. Vos, Klucht v. Oene, bl. 17¹⁾. Vgl. ook zwarte griet, een booze geest (Boekenoogen, 263); Tuinman I, 93: In 't byzonder zegt men dat een Griet quaad vleesch maar goede visch is.

1) Te Gent wordt een kanon, dat dateert uit het begin der 16^de eeuw, dolle Griet genoemd; zoo heette een kanon onder keurvorst Frederik I van Brandenburg faule Grete en een ander böse, schlimme Else. Uit den oorlog van 1914 is fleiszige of dicke Berta bekend (naar Mevr. Berta Krupp genoemd), daarnaast een kanon van klein kaliber schlanke Emma; andere namen waren: liebenswürdige Emma, heulende Lina, lustige Anna (zie Imme, die Deutsche Soldatensprache der Gegenuart und ihr Humor, 135).