906. Hinken op twee gedachten,
d.w.z. besluiteloos zijn; twee tegenstrijdige gedachten willen vereenigen; ontleend aan I Kon. 18, 21: Doe naderde Elia tot den gantschen volcke, ende seyde: hoe lange hinckt gy op twee gedachten? soo de Heere Godt is, volghet hem na: ende soo het Baal is, volghet hem na. Vgl. in het mnl. Ruusbr. 4, 73: Also langhe alse onse redene hout (mank gaat, hinkt) tusschen beide; Ndl. Wdb. IV, 565; in het fr. ne savoir sur quel pied danser naast clocher de deux côtés, twee heeren dienen; hd. auf beiden Seiten hinken; eng. to halt between two opinions. Syn. is op twee beenen hinken (o.a. in Ndl. Wdb. II, 1305; Het Volk, 19 Dec. 1913, p. 8 k. 3: Voor een hinken op twee beenen zooals dat van den heer Berdenis van Berlekom is het nu geen tijd). In C. Wildsch. IV, 25: Stompvoeten op twee gedachten.
Auteursrecht onbekend