Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden

1133. Om de keur niet van de balk willen vallen,

d.w.z. geene voorkeur hebben in eene zaak; het eene al even slecht als het andere vinden. Zie Con. Somme, 156: Ic en viele om die core van den balke niet; Sart. III, 1, 12: Ick viel om die keur van die balk niet, de duplici malo dici solitum, ut non magni referat utrum elegeris; ook bij Coster, 519, vs. 717; Brederoo III, 237, 25; Lichte Wigger, 7 r; J.v. Heemskerk, Arcadia (ed. 1756), bl. 34. De oorspr. bet. moet zijn ‘de beide gevallen staan zoo, dat ik mij niets onaangenaams zou willen

[p. 447]

getroosten voor een van de beide’; ‘balk’ kan worden opgevat als de op eenigen afstand van elkander liggende balken zonder vloer daarover (zooals in sommige korenschuren), waar men tusschendoor kan vallen. Zie het Ndl. Wdb. II, 956; vgl. Campen, 112: Ick wolde om die coer niet op staen of ick wolde om die coer niet wt mijn mont spyen; Adagia, 41: Ick en viel om den kuer van de trappen niet af; Volkskunde XI, 168; XII, 97: Ik zou voor de keur in de gracht niet vallen; Joos, 115; Waasch Idiot. 833; De Bo, 517: 'k En wil van de trappen niet vallen voor de keuze; fri. ik wol my om 'e kar net hingje litte; Wander IV, 1740: Ich möcht umb die Wahl nit darvor die Stiegen hinunter fallen; Ich will der Wahl wegen nicht vom Balken fallen..