Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden

1344. Dat is maar larie(farie),¹³⁴⁴

d.w.z. dat is maar zot geklap, gekheid, apekool. De oorsprong van dit woord larie kan men zoeken ‘in den kerkzang: la re, de aanduiding van den eersten kerktoon of Dorischen modus (dominante la, finale re) en fa re van den tweeden kerktoon of hypodorischen modus (dominante fa, finale, re). Dat is larie of lariefarie zal dan oorspronkelijk wel beteekend hebben: Dit is al zoo overstaanbaar als een Latijnsch kerkliedje’.¹⁾ De uitdr. komt in de 18^de eeuw voor (o.a. C. Wildsch. VI, 240). Larie hebben, drukte hebben (Menschenw. 316). Als variant komt voor dat is maar lariefarie; hd. Larifari en dat is maar lariekoek, zoete koek; zie Molema, 238 b: da's moar larrie, ook larriefaks of larriefarrie; V. Schothorst, 164; V. Weel, 119; Villiers, 71; Ndl. Wdb. VIII, 1104. Vgl. ook den uitroep larie! gekheid, maak dat anderen wijs!

1344 l. Dit is al zoo onverstaanbaar.

1) Vercoullie, Versl. en Meded. der Kon. Vl. Academie, 1920, bl. 961. Ook Borchardt no. 731 zoekt den oorsprong in een samenstelling van de muzieknoten la re fa re.