1607. Iemand den nek toekeeren,
d.w.z. zich met verachting van iemand verwijderen, zich van hem afwenden; iemand geen blik verwaardigen, hem den rug toedraaien, vooral van de fortuin gezegd; hetzelfde als Iemand met den nek aanzien. Vgl. De Brune, Bank. I, 215; Vondel, Jos. in Egypte, 343; Hooft, Ged. I, 288:
De schutsheer zelf Sint Jan, by wien de Bosliên sweeren,
Der Spaensche wreedtheit wersch, gaet haer de nek toekeeren.
Vondel, Maeghden, vs. 162:
Een Maeghd ontvonckt het al,
Ontfangt het al, en keert den nek geen' laegh geboren.
Zie verder Maeghden, vs. 731: den nek bieden, dat ook in de Middeleeuwen voorkomt (Exc. Cron. 9.9 d) en met den nek bejegenen bij Hooft, Ged. II 365; Ansloo, Poezy, 431; Halma, 378: Iemand den nek keeren, tourner le dos à qqn; Sewel, 510: Iemand den nek toekeeren, to turn one's back to one; Harreb. II, 119; Ndl. Wdb. IX, 1817.
Auteursrecht onbekend