Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden

1701. Het eene oor in en 't ander uit

wordt gezegd van iets dat op den hoorder weinig indruk maakt, dat hem koud laat; ook van iets dat hij niet met den geest opneemt en terstond

[p. 109]

weer kwijt is. Sedert de Middeleeuwen bekend. Zie Mnl. Wdb. V, 1959 en vgl. verder Campen, 20: Het geet hem teen oor in, ende tander weder wt; 119: Hy latet teen oor in gaen ende tander weder wt; Servilius, 207: Het gaet hem deen oor inne, ende dander wt.; V. Beaumont, 194: Soo haest in d'oor, soo haest daer uyt; Huygens, Korenbl. II, 64; 211:

Pier heeft sijn rechter oor lest aen de kaeck gelaten:
Men magh hem dan voortaen wel wat boetveerdigh praten;
't En gaet hem nu niet meer, den Guyt,
Het een oor ìn en 't ander uyt.

Tuinman I, 197: 't Is, tuit, tuit, 't een oor in, 't ander uit; Halma, 451: Dat gaat hem 't een oor in, en 't ander oor uit, hij vergeet dat straks; Harreb. II, 150; Ndl. Wdb. XI, 29; fri. it iene ear yn en 't oare wer ut gean litte; voor Zuidndl. vgl. Antw. Idiot. 888.