1707. De ooren laten hangen.
Eig. gezegd van dieren, bij overdracht ook van personen: den moed laten zakken, het opgeven. Zie Servilius, 161*: hi laet zyn ooren hanghen, ter vertaling van het lat. demissis auriculis (vgl. Hor. Sat. I, 9, 20: demitto auriculas); Hooft, Ned. Hist. 1205: Het afzetten van Aisma, waarmeê zy zyn partylingen zulx verbluft hadden, dat yder de ooren liet hangen; Van Effen, Spect. XI, 135; Halma, 451; Afrik. sy ore hang, mismoedig zijn; Ndl. Wdb. XI, 43; Antw. Idiot. 2256 en Suringar, Erasmus, LV, waar gewezen wordt op Plato, de Rep. X: τὰ ὦτα ἐπὶ τῶν ὤμων ἔχοντες; vgl. fr. avoir l'oreille basse; hd. die Ohren hangen lassen; eng. to hang down the ears.
Auteursrecht onbekend