Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden

1722. Uit een open reden,

d.w.z. zonder eenige reden, naar een plotselinge opwelling; zoo maar. Een dialectische uitdrukking, die voorkomt in Noord-Holland; vgl. Boekenoogen, 701: Uit een open reden, zoo maar, zonder bepaalde aanleiding, zonder dat bleek waarom: de plaats der reden openblijvende (vaceerende¹⁾). Vgl. een open(e) vraag (hd. eine offene Frage; eng. an open question) en zie Ndl. Wdb. XI, 519.

1) Hildebrand, Na vijftig jaar, bl. 184. In het Mnl. komt open redene voor in den zin van aperta ratio (zie Mnl. Wdb. VI, 1157).