Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden

[p. 254]

2033. Iemand eene schrobbeering geven,

d.w.z. iemand een standje geven, de les lezen, den mantel uitvegen; hem doorhalen, hem de ooren wasschen; iemand een katje geven¹⁾; eig. iemand op eene ruwe wijze boenen, zoodat deze uitdr. te vergelijken is met de vroegere iemand met een boender schrobben; iemand boenen²⁾. Vroeger kwam voor: iemand (be)schrobben (fri. immen biskrobje); iemand eene schrobbe of eene schrobbing geven; iemand schrobbeeren (De Jager, Frequ. I, 605; II, 497; Sewel, 713; Ndl. Wdb. II, 2001). De tegenwoordige uitdr. staat o.a. in W. Leevend I, 274; C. Wildsch. VI, 35; Br. v. Abr. Bl. I, VI. Voor Zuid-Nederland vgl.: iemand een schabaring geven (Ons Volksleven VII, 71; Antw. Idiot. 1058); eene schrabbade geven (Schuermans, 599 b); Rutten, 203: schrobben en schrobbing; in Deventer en elders in het Noorden ook: iemand een uitschrobbéring geven (Draaijer, 35 b); vgl. Waasch Idiot. 589: iemand zijn schuurwater geven; nd. eine gude Schrape krêgen (Eckart, 470).

1) Dievenp. 125: Toen liet ik me verleiden een uitdrukking te gebruiken, die me een katje zou hebben bezorgd van m'n inspecteur, als ik vroeger zoo iets in de theorieklas zou hebben gezegd! In C. Wildsch. III, 263: iemand een oud kattebakkes (leelijk gezicht, onaangename bejegening) geven; bl. 346: Het lijkt me niet alle daag zulke kattebakkesjens van mijn' baas af te wachten; Ndl. Wdb. VII, 1860.

2) Ndl. Wdb. III, 150; 152.