Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden

2156. Stank voor dank,

d.w.z. ondank in de plaats van dank; syn.: stront voor dank (V. Schothorst, 115; H.v.Z. 62; Kmz. 189; Gron. 49), dat we lezen in Van Vloten, Kluchtspel II, 230:

My hebje verlaten, om met hem as met jou man te leven,
Die jou ien stront, met verlof, het voor je danck egeven.

‘Stank voor dank’ komt in de 17^de eeuw voor bij Hondius, Mouf. 53; in de 18^de eeuw bij Halma, 606: Ik krijg stank voor dank, au lieu de recevoir des remercimens que je mérite, je ne suis payé que d'ingratitude; V. Janus, 8; Harreb. I, 120; Jord. 359; Prikk. V, 11; Boefje, 8; 113; Menschenw. 219; V. Schothorst, 205; enz.; Afrik. stank vir dank kry; In het Friesch: goeddwaen wirdt mei stank leanne of ik krij stank for tank; vgl. ook Joos, 50; Rutten, 153 a; Teirl. 249: stank veur dank krijgen, ontvangen, geên; Eckart, 498: Stank vör Dank; Grimm II, 729: gestank für dank; IV, 4202: stank statt (für) dank. Men zal niet te veel achter dit woord ‘stank’ moeten zoeken, het is voornamelijk als rijmwoord te beschouwen (n^o. 1555²⁾).

2) Noord en Zuid XXVI, 446; Verdam, Uit de Gesch. der Ned. Taal⁴, blz. 176.