Charakters en lotgevallen van Adelson, Héloïse en Elius

[p. 14]

Vierde brief.
Heloise aan Clementina.

Ik heb u thands zeer veel nieuws te melden. Ik eindigde zondag avond myn relaas, en zei u, dat de twee Heeren studenten den volgenden dag zouden blyven om met ons op de kermis te wandelen: zy kwamen 's maandags morgens reeds toen wy aan het ontbyt zaten, en bragten den voormiddag met ons door: des namiddags gingen wy wandelen op de kermis, waarvan de zoon van het huis zo veel ophef gemaakt had. Zy bestond uit eenige weinige kraamen die wy in een half quartier konden bezichtigen - wy hielden een oogenblik stil aan eene galanterie kraam, alwaar de Heer K...... een horologie-ketting kocht, welke hy my aanbood: ik weigerde die, daar ik zeer zelden geschenken aanneem van jonge Heeren, vermids hieruit dikwerf gevolgen getrokken worden: maar de Heer K...... drong zo sterk hierop aan, dat ik dit zonder my belagchelyk te maaken hem niet langer weigeren kon. Wy gingen hierop langs den Rhyn eene wandeling doen. De Heer K.... die my verzelde, loosde van tyd tot tyd een' diepen zucht, en ik bespeurde wel dat hem iets op het hart woog, doch wat het was, wist ik niet: eindelyk zei hy,

[p. 15]

met afgebroken woorden, dat, schoon hy het voorneemen gehad had om een tourtje naar B... en N..... te doen, hy thands beslooten had, zo lang ik te E...... bleef, ook aldaar te vertoeven, en om my ook naar C.... te volgen: dat byaldien zyn vriend by het eerste voornemen bleef, hy als dan alleen zou moeten gaan.

Wat kon ik hierop andwoorden, ik kon hem niet noodzaaken om verderte reizen, en in de omstandigheid waarin ik my bevond, was zyn gezelschap my niet onaangenaam: ik zei hem dus alleen, dat hy niet wel deed, dat hy om mynent wil zich beroofde van het genoegen van eene aangenaame reis te doen. Zyn antwoord was dat myn byzyn hem meer genoegen gaf dan de schoonste plaatsen welke hy zou kunnen bezichtigen. Des avonds sprak hy hierover met zyn' vriend, die hierop dan ook het besluit nam, om ons te blyven verzellen.

Gy ziet dus vriendin, dat dit weder eene vry zonderlinge épisode in myn leven is, de Heer K...... verzelt my aanhoudend, voldoet aan al myn wenschen; let op myn minste oogwenken; en verzeekert my, met de plegtigste eeden,dat hy my bemint. Ik heb hem geantwoord dat ik, in de eerste plaats, gelyk hy wist, van myn ouders afhing, dat zy voorgenomen hadden om my nooit tot het huwelyk te dwingen; terwyl ik, beslooten had om in eene zaak van dit gewigt nooit by over-

[p. 16]

yling te handelen: en daar ik nu slechts op reis gegaan was? om my te vermaaken, dit ook het oogenblik niet was om aan zulk eene ernstige zaak te denken. Wat zal ik u zeggen, lieve clementina, ik ben misschien zeer zonderling, de Heer K...... doet alles wat immer een jongeling doen kan, om een meisjen aan zich te hechten: hy is verstandig, aartig, zingt goed, tekent fraai, maakt een lief vaersjen, heeft een goed hart, en is ten sterksten aan my gehecht - zyn gezelschap behaagt my, en met dit alles roept eene geheime stem my toe dat hy nimmer myn echtgenoot zal worden.... Somtyds komt het beeld van den Heer C....... my levendig voor oogen en zonder dat zyn aandenken myn tegenwoordig genoegen stoort, bespeur ik echter een heimelyk gevoel dat my aan hem verbindt. Indien zyne liefde duurzaam is, indien hy in myne afwezigheid bestendig aan my blyft denken, ô! alsdan geloof ik dat ik myn hart meer aan hem zou kunnen hechten, dan aan eenig ander jongeling. Misschien is het ook slechts de zo zonderlinge zucht die aan het menschelyk hart eigen is, en het zelve altyd doet haaken, en meer waarde doet stellen aan een genot dat men niet smaakt; dan, aan het geen wy ongestoord genieten kunnen; dat my nu dikwerf aan den Heer C...... denken doet. De thands geduurig afwisselende vermaaken, de aanhoudende

[p. 17]

oplettenheden van den Heer K.... en vooral het vooruitzicht van al het genot dat my te C.... wagt, brengen my in geene genoegzaame bedaarde gemoeds gesteldtenis om myn eigen hart juist te onderzoeken. Gy kent myn' leevendigen aart, dezelve brengt my in eenen min of meer onrustigen doch niet onaangenaamen toestand: myne verbeelding schetst my de plaatsen die ik zien zal, de persoonen die my omringen zullen, als ook zy, die ik dáár wenschte, om mede in myn genoegen te kunnen deelen: en voords de omstandigheden die hier uit kunnen voortvloeijen, en den invloed welke dit alles op hun lot, en het myne zal kunnen hebben, met zo veel verschillende kleuren, dat ik myn oog in de toekomst nog op geen bepaald rustpunt kan vestigen. Dus heb ik my voorgenoomen om my niet met het toekomende te kwellen, maar slechts het tegenwoordige met een vrolyk en onschuldig hart te genieten.

Intusschen moet ik u nog melden dat wy naar het huis te H.... geweest zyn, dit is een landgoed, dat schoon een weinig woest zynde, echter zeer bekoorlyk ligt: het geen my onder anderen op hetzelve bekoorde, waren de menigvuldige bloeijende Oranjeboomen, die den geheelen omtrek, waarin zy staan, bewierooken. Ik bemin deze bloem, niet, om gelyk sommige staatkundigen doen, zelfs de Natuur, door de

[p. 18]

waarde die zy aan deze of geene Kleuren de bloemen hechten, in hun belang te doen deelen; maar ik bemin haar vermids ik haar schoon vind, en nog meer om den geur die zy versbreidt. De Heer K..... die dit weet, is zo vriendelyk van daaglyks iemand naar het huis te H... (dat een uur van E....... ligt, te zenden) om eenige takjens oranjebloeisems te laaten haalen, die hy dan by de bloemen voegt die hy uit den tuin plukt, die achter het huis is: en die hy my als dan aanbiedt. Ik beken dat dit geschenk my aangenaamer is, dan eenig ander my zou kunnen zyn. Daaglyks een ruiker frissche bloemen te ontvangen uit de hand van iemand die ons bemint, en die ons niet onverschillig is, heeft iets streelends in zich, dat my vooral om de zonderlingheid behaagt: ja ik verbeelde my somtyds eene herderin der Alpen te zyn, aan wie haaren herder het geschenk zyner schoonste bloemen aanbiedt: 't is waar, dat deze verbeelding rasch verkoelt, vermids ik hier slechts in den tuin uitzie, waarin niet eens een heuveltje van het laagste soort, laat staan dan een berg, die eenig denkbeeld van de Alpen zou kunnen geeven, te vinden is.

Overmorgen vertrekken wy naar C.... van waar ik u weder schryven zal. Papa zal ons derwaards verzellen en vertrekt alsdan den volgenden dag. weder naar huis. Vaarwel lieve

[p. 19]

vriendin, ik verwagt ook een' brief van u te C.... meld my hoe gy het hebt, als ook uwe goede Moeder? Gy weet dat ik altyd ben.

Uwe oprechte Vriendin.

heloise