Charakters en lotgevallen van Adelson, Héloïse en Elius

[p. 277]

Zestigste brief.
Adelson aan Elius.

Waar zal ik woorden vinden om u myne dankbaarheid te betuigen?.... Hoe veel, hoe oneindig veel ben ik aan u verschuldigd... de rust, het geluk van myn leven, en dat van myne braave moeder.... ô hoe zal zy zich verheugen wanneer zy myn' brief ontvangt, wanneer zy de oorzaak verneemt waarom ik nog eenige dagen uit zal blyven.... haar hart zal van vreugde opspringen, wanneer zy het myne weder gerust, en eindelyk myn lot gevestigd zal zien.... Met welk een dankbaar gevoel zal zy aan u denken, 's hemels zegen over uwe dagen afsmeeken.... Want in de overmaat van het gevoel dat myn hart overstroomde na het lezen van uw' brief, schreef ik haar terstond... Hoe zal de goede vrouw zich verheugen dat zy nu den zomer op het land zal kunnen doorbrengen, waarvan zy sedert lang verstooken was; dat zy nu elk oogenblik de vrye lucht zal kunnen inademen, die zy weinig genoot, vermids zy in de stad zeer zelden uitging.... En dit alles edel-

[p. 278]

moedig vriend! dit alles is uw werk!... elke zagte aandoening die haare ziel; en de myne verkwikken zal, zal door u ontstaan zyn... Gy hebt alle zwaarigheeden uit myn hart verbannen, ja vriend! ik gevoel nevens u, dat de ziel myner zalige vriendin zich niet beledigd kan vinden, door myne vereeniging met een edel meisjen, welker ziel waardig is, om de haare in de eeuwigheid te ontmoeten. Schoon deze zwaarigheid my nog drukte, had myn gevoel echter reeds zo veel vermogen op my, dat ik clementina voor haar vertrek uit deze stad, zonder haar ronduit eene verklaaring myner liefde te doen, echter genoeg zeide, om haar te overtuigen, dat zy my niet onverschillig was..., Haar andwoord, zonder insgelyks iets stelligs te bevatten, overtuigde my ook dat zy my met een onderscheidend gevoel behandelt. De dagen dien ik na haare afwezenheid doorbragt, openden my de oogen, omtrend myn gevoel, en zonder haar, zou myn hart, zich in het midden van de veelvuldige vermaaken te A....... eeven zo ledig bevonden hebben, dan op elke andere plaats. - In deze oogenblikken ontving ik uwen brief, en gy kunt zelf begrypen hoe aangenaam hy my ware...

Verzuim dus niets vriend! om den post te B..... voor my te verkrygen; binnen vier dagen hoop ik by u te zyn, en zal dan in alles uwen raad vol-

[p. 279]

gen, ik zal aan clementina, en aan haare moeder schryven, vermids eene zekere soort van blooheid my weêrhoudt om mondelings myn voordel aan haare moeder te doen.... Dan vriend, ik betrouw geheel op u. gy weet reeds meer dan gy my gezegd hebt; anders zoudt gy my myn geluk niet zo stellig verzeekeren... Ik neem dan met dankbaarheid het geluk aan, dat de Godheid my schenken wil, te meer, daar zy u tot het voorwerp gekozen heeft, dat my het zelve op de edelmoedigste wyze aanbiedt. Mondelings hoop ik u de gevoelens te herhaalen, waarmeê ik steeds zal zyn

Uw dankbaare vriend

adelson.

Einde van het tweede Deel.