De godlievende ziel vertoont in zinnebeelden
(1724)–Jan Suderman–
Auteursrechtvrij
[pagina *11]
| |
 | |
Non me demergat tempestas aquae, neq́ absorbeat me profundum! Psal. 68. | |
[pagina 12]
| |
XI.Laet my de watervloet niet overstroomen, en laet | |
OCh, helpme! och, helpme uit deze zee,
Uit deze woeste water-stroomen,
En brengme aen een gewenschte ree!
Benaeutheit heeft my ingenomen.
De donder klatert my in 't oor.
De blixem luikt myne oogenleden.
De winden snorren door 't gehoor,
En strooien door de lucht myn beden.
Ik ben een speeltuigh van 't gevaer,
Gekaetst, gefoltert van de golven.
Ik worde, och, och, my zelf te zwaer,
In dezen waterkolk gedolven.
Daer komt myn Liefste, en reikt zyn hant.
Daer zie, daer zie ik myn' Beminden!
Myn' hartevrient! och, helpme aen strant,
En stil de storremende winden.
't Gaet wel. zoo. beur my op. 't gaet wel.
'k Heb schipbreuk van my zelf geleden.
Ik ben geredt uit deze hel,
En danke uw goedertierenheden.
|
|