De godlievende ziel vertoont in zinnebeelden

[p. *12]

Quis mihi hoc tribuat ut in inferno protegas me, et abscondas me donec pertranseat furor tuus?

Quis mihi hoc tribuat ut in inferno protegas me, et abscondas me donec pertranseat furor tuus? Iob. 14.

[p. 13]

XII.

Och, of Gy my in 't graf verstaekt, my verbergde,
tot dat uw toorn zich afkeerde. Job. XIV. 13.

De Ziel.

WAer blyve ik? wie verbergt me in 't graf,

Of andere onderaerdsche holen?

Och, bleef ik eeuwen lang verscholen

Voor zulk een vreeselyke straf!

'k Zie niet dan vuur en weerlicht met myn oogh,
Godts Engel schiet Godts blixems van om hoogh.

Onze Heer.

Ja, blixems zyn 't, en straf op straf.

Zoo loutere ik myne uitverkoren

Door vuur en vlam. ik laet niet af,

Voor gy u zelve hebt verloren.

Zoo sterft het graen in omgespitten gront,
Eer 't vruchten draegt. Dees ziekte maekt gezont.

De Ziel.

't Valt hardt uw gramschap aen te zien,

Van wien alleen myn heil moet komen.

Of moet ik sidderen en schromen

Eer Gy my uwe hulp wilt biên?

Wel aen dan. sla. dees blixem louter my,
En maek my eens gansch van my zelve vry.

Onze Heer.

Gy wordt my lief. ik proeve u door elende,
Tot ge u tot my, en ik myn gramschap wende.