Beelden en stemmen

[p. 145]

XIII. Over de donkere Dyle.

Over de donkere Dyle
Fladderen donzige duiven.
Boomen, als in een idylle,
Wenken elkander en wuiven.

Over het brokkelig muurtje
Slieren de rozen haar slingers.
Gracelijk groetend zijn buurtje,
Spitst de goû-regen zijn vingers.

Muurbloemen tusschen de spleten
Gluren in 't spiegelend water.
Stil van de stengels gereten,
Regent goû-regen in 't water.

[p. 146]

 

Bloemen, waar drijft ge zoo blij heen?

 

Wolken, waar wiekt ge als de wind weg?

 

Leeft er dan geen, die om mij ween'?

 

Geen, die meelijdend ‘mijn kind’ zegg'?

 

 

 

Scheepje, is er plaats onder 't flappend

 

Zeil dat u voert langs de stroomen?

 

Duifje, is er plaats onder 't klappend

 

Vleugelenpaar, - voor mijn dromen?

 

 

 

Wolken, stort zilveren zegen

 

Over het woud, waar mijn ziel dwaalt!

 

Bloemen, schiet op langs de wegen,

 

Waar nu aan 't loover de ziel faalt!

 

 

 

De olmen, als in een idylle,

 

Wenken elkander en wuiven...

 

Over de donkere Dyle,

 

Fladdert daarheen, o mijn duiven!