Sorella

[p. 53]

Opiumsage

- ‘Mijn zuster, mijn Scheherazade,
Nog ver is het morgenrood.
Vertel mij een sprookje en genade
Verleent u de donkere dood.’

- ‘O zuster! hoe kan ik vertellen,
Bedreigd door den donkeren dood?
't Is of ik mijn bloed al zag wellen
En kleuren mijn peluw rood.’

- ‘Mijn zuster, met zóóveel verhalen
Veroverde uw leven respijt
Als wel zingen de nachtegalen
Voor de rozen, in lentetijd.’

- ‘Nog weet ik,’ zei Scheherazade,
‘Een verhaal, dat om woorden schreit,
Van liefde, geboren te spade,
Van de bloem der vergetelheid.

Een Princes had tot gade genomen
Haar eigenen slaveknaap.
En ál gaf zij hem wat hij kon droomen,
Maar hij vond er geen vrede en geen slaap.

[p. 54]

 

Zij bedroefde hem met haar geschenken,

 

Haar paleis leek hem leeg en dood.

 

Zijn lieveken moest hij gedenken,

 

Zijn vroegere speelgenoot.

 

 

 

Wie zag hij op 't marktplein? - Zijn leven,

 

Zijn lief! Was het vreugd? was het pijn?

 

Wat heeft zij den liefste gegeven?

 

- Een harteken rood van robijn.

 

 

 

Aan zijn hart lag die steen - Doch, bij avend,

 

Verrees uit het harteken rood,

 

Met haar liefde hem troostend en lavend,

 

Zijn vroegere speelgenoot.

 

 

 

Maar boosaardig liet vallen aan scherven

 

De Princes den robijnen steen -

 

Toen moest hij zijn weelde weer derven,

 

Nog eenzamer dan voorheen.

 

 

 

- ‘O rooswang! o rankste der pijnen!

 

O tulpwang! o manegelaat!

 

O gazelle! wie zegt u mijn pijnen,

 

Nu gij mij weer eenzaam laat?’

 

 

 

Uit het puin van het harteken rezen

 

Papavers robijnerood

 

En hij hoorde: - ‘Nooit zal ik meer wezen

 

Uw troostende liefdegenoot.

 

 

[p. 55]

 

Nooit zal ik tot u meer komen,

 

Uw vrouwe, die heeft mij gedood -

 

Maar ik geef u de bloemen der droomen,

 

Die zijn als mijn lippen zoo rood.

 

 

 

O vrees niet die bloemen te kroken!

 

Nu weze u mijn sterven gewin.

 

Ik leer u haar heulsap te rooken.

 

Dan sluimert uw lijden wel in.

 

 

 

Uit de neveleblauwe spiralen

 

Zult gij, de armen van liefde wijd,

 

Een heerlijke Peri zien dalen,

 

Die leidt u naar zaligheid.

 

 

 

Als in droom zult gij loopen door 't leven

 

Met oogen extase-wijd.

 

Voor de smart, door die andre u gegeven,

 

Geef ik u vergetelheid.’