Logo DBNL
Innerlycke ziel-tochten op 't H. Avontmaal en andere voorvallende gelegentheden (1673)

Innerlycke ziel-tochten op 't H. Avontmaal en andere voorvallende gelegentheden

(1673)–Hieronymus Sweerts–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Ziel-tochten

Ontrent de verrichtinge des H. Avontmaals.

Belijdenis der zonden, om te gebruycken ter voorbereydinge voor 't H. Avontmaal.

 
+ HEer Jesu, die zo lang met een geduldig oog
 
+ Gezien hebt al mijn doen, en kent mijn overtreden,
 
+ Tot u neem' ik mijn tredt door vyerige gebeden,
 
+Die in mijn ziele ziet, schoon dat gy zit omhoog.
 
 
 
+Uw lieve Christenheyt, uw aangename Bruyt,
 
+ Is beezig om haar zelfs in 't Bruylofskleet te kleeden,
 
Om, als geroepene, ter Feest des Lams te treden,
 
+Daar gy deelt zielen-heyl en hemelgaven uyt.
 
 
 
+En ziet, mijn hert dat treckt om mê daar heen te gaan,
 
+ Om ook die hemelspijz' en zielen-troost t' ontfangen:
 
+ Doch als ik overdenk' mijn averechtsche gangen,
 
+De grouw'len van mijn ziel, zo derv' ik 't niet bestaen.
 
 
 
+Want, Heer, als ik het boek van mijn Gewisse opsla,
 
+ Helaas ik vind' my zelf zo vuyl, zo boos, zo schuldig,
 
+ Dat ik verwondert vraag, Hoe zijt gy zo geduldig?
 
+Hoe lang spaart gy uw roe door eeuwige gena?
 
 
 
+Want, Heer, het brooze vleesch, en 't looze ziel-serpent,
 
+ Heeft my gestuwt, gesleurt, dan hier, dan ginder henen;
 
+ Zo dat ik oor' en hert de werelt heb gaan leenen,
 
+Schoon dat uw wille-keur mijn ziele was bekent.
 
+'k Heb u mijn lieve Godt noit recht voor oog gehadt:
 
+ 'k Heb op den vleeschen arm gebouwt, en u verlaten.
 
+ Uw jok was my een last: Ik minde 't geen gy haette:
 
+Ik sloeg achter uit als ik wiert vet en gladt.
 
 
 
+Uw Priesters en haar dienst heb ik zeer kleyn geacht.
 
+ Ga, in de plaats van u op Rustdag te vereeren,
 
+ Was ik een dag-dief van dien grooten dag des Heeren;
 
+Dewijl met ydel doen die dik is doorgebracht.
 
 
 
+'k Heb, als een Ezau, meer het zonden-moes gezocht,
 
+ Als om mijn kinder-recht met iver te bewaren:
 
+ Ja 'k ben van dag tot dag in 't quaatdoen voortgevaren,
 
+Als of ik had mijn zelf tot zondigen verkocht.
 
 
 
+ D' Afgunst, en Eygenbaat die woonden in mijn hert:
 
+ Dies deed' ik and'ren niet 't geen dat ik zelver wilde.
 
+ Ja 't quaat bedreef ik zelf daar 'k and'ren in bedilde;
 
+En voer mijn naesten wel, dat heeft my diep gesmert.
 
 
 
+'k Heb van mijn even-mensch een quaat gevoel gehad
 
+ En ik wou zijn geacht, meer als ik recht was waardig;
 
+ En laas mijn daagliks doen was noit te recht rechtvaardig,
 
+Dewijl de win-zucht my in hert en nieren zat.
 
 
 
+De Gelt-godt wiert by my een autaar opgerecht,
 
+ En d' armen deed ik, Heer, door karigheit, versmachten.
 
+ De pracht en hovaardy bewoonde mijn gedachten,
 
+Zo dat ik heb een schat van tooren opgelegt.
 
 
 
+O Jesu, hadd' ik doch uw voorbeelt nagetreen,
 
+ 'k Had noit dien goeden Geest bedroeft nocht' uitgedreven;
 
+ Mijn lichaam was uw huys, mijn ziel uw lust gebleven:
 
+Maar nu van top tot teen is 't vol afgrijslikheen.
 
 
 
+'k Heb 't lok-aas niet vermijdt, dat nu mijn ziel ontrust.
 
+ 'k Ben iverloos geweest in Godsdient en gebeden.
 
+ 'k Was vleeschelik gezint, en vol begeerlikheden,
 
+Ja, dorst ik 't zeggen, Heer, de werelt was mijn lust.
 
+De vleugels van geloov' en liefde ben ik quijt:
 
+ Hoe zoud'ik nu tot u, ô Jesu, konnen nad'ren?
 
+ 'k Sta schandelijk voor u, en vind' geen vijgeblad'ren,
 
+Wijl ik noch boozer ben als nu mijn mont belijdt.
 
 
 
+Dies zo uw fakkellicht mijn ziel eens recht doorstraalt,
 
+ Gy zult een zonden-poel vol duizent grouwelen vinden:
 
+ Gy zult mijn gangen zien als een der grofste blinden,
 
+Zo dat ik ben van u, mijn Heilant, afgedwaalt.
 
 
 
+Dit al bekenn' ik U, en ben ter doodt bedroeft,
 
+ Dat ik met lust en rust die grouwlen heb bedreven,
 
+ Ja u getergt, mijn Godt, den oorspronk van mijn leven,
 
+En ging te stouter voort, om dat uw straf vertoefd'.
 
 
 
+Wee my dat ik zo swaar gezondigt heb voor u!
 
+ O Joden spot met my; ik, die een Christen heette,
 
+ Heb gantsch onchristelik mijn Godt mijn heil vergeten:
 
+'k Verdien dat ider my nu ook in 't aanzicht spuw.
 
 
 
+Wel vriend'lijk Vrede-vorst, kan 't met uw recht bestaan?
 
+ Dat mijn bemorste ziel noch aan uw disch zou treden?
 
+ Ik schrik zelf als ik zie mijn eigen vuyligheden,
 
+Die ik voor u gezicht, Heer Jesu, heb begaan.
 
 
 
+Ziet Jesu, lieve Heer! mijn Nardus-flesch is leeg:
 
+ 'k Heb niet als zond' en stank te leggen aan uw voeten.
 
+ Waar mede zal ik u, mijn Heylant, dan ontmoeten,
 
+'t En zy gy in my stort dat u te hagen pleeg?
 
 
 
+Och Jesu, steek mijn hert door ootmoet in den brant!
 
+ Kom, Heerscher van mijn ziel, laat uw genade geuren!
 
+ Erberm u over my! ontsluyt uw liefde-deuren!
 
+Hervorm mijn booze hert, gy hebt het in uw hant.
 
 
 
+Want, Heere, Bartimeus is noit zo blint geweest,
 
+ Als ik ben aan de ziel; maar opent gy mijn' oogen,
 
+ Dat sy de leelikheyt der zond' aanschouwen mogen,
 
+Opdat ik die beschrey met lichaam en met geest.
 
+Doch stoot my nimmer wech ben ik niet zoo 't behoort:
 
+ Ik koom niet om mijn zelf rechtveerdig te betuygen;
 
+ Maar voor uw voetschabel ootmoedig neer te buygen,
 
+Dewijl gy na 't geschrey van swakke sondaars hoort.
 
 
 
+Doch, Heer, ik ben bereyt mijn zonde af te gaan,
 
+ En wil my aan uw raadt gewillig overgeven,
 
+ Voldoende wat uw hant heeft in uw wet beschreven,
 
+Wanneer gy my, ô Godt, met krachten by wilt staan.
 
 
 
+Want nu gy dus, ô Godt, my d' oogen open doet,
 
+ Derv' ik van schrik en schaamt die niet ten hemel wenden.
 
+ 'k Ben walgelijk voor u; mijn ziel is vol elenden.
 
+Och Godt, het zonden-zoet verkeert in zielen-roet.
 
 
 
+Kom Jesu, reyk de handt, op dat mijn zondens-last
 
+ My niet ter hell' en drukt. O heylbron van genade,
 
+ Laat doch mijn vuyle ziel in uwe stroomen baden,
 
+En neemt my weder aan, en maak my tot uw gast.
 
 
 
+Gy immers hebt voor my Godts toorne-pers getreen,
 
+ Als ik uw vyant was: zoudt gy my nu verstoten
 
+ Nu ik u biddend' zoek, met droefheyt overgoten,
 
+Zo was uw goetheyt uyt. Neen lieve Jesu neen.
 
 
 
+Ik hoop op uw gena; dewijl gy die belooft
 
+ Aan hun die met berou haar zonden recht belijden:
 
+ En ik neem' heylig voor, mijn swakheyt te bestrijden,
 
+Op dat uw heyl, ô Godt, mach rusten op mijn hooft.
 
 
 
+Wel glory-rijke Godt, wel vriendelijke Heer,
 
+ Straf my niet dat ik dies met vryheyt toe zal treden.
 
+ Ik offer u mijn ziel, mijn hert, en al mijn leden,
 
+En wensch dat uwen Geest die eeuwiglijk regeer.
 
 
 
+Ik ga dan naar uw disch; en bidd', ô Jesu, daal
 
+ In mijn verslagen ziel; laat ik u daar ontfangen,
 
+ En gun dat ik u steeds mach kussen met verlangen,
 
+Tot ik u heel geniet in 't eeuwig vreugde-maal.

Vorige Volgende