Innerlycke ziel-tochten op 't H. Avontmaal en andere voorvallende gelegentheden

[p. XIX]

Eer men na des Heeren Tafel gaat.

't Is we'er de tijt, mijn ziel, van 't groot en heylig Feest,

⁺ De Bruyloft die u 't Lam bevolen heeft te houden,
Op dat gy aan sijn doot en liefde dencken zoude.

⁺Om steeds verheugt te zijn, ja droncken na den Geest.

Godt zit hier zelf voor-aan, en roept met luyder stem,

⁺ O al gy dorstige, kom hier, ik zal u geven
De wateren van heyl, de wijn en melk van 't leven,

⁺Die u verquikt op reys na 't schoon Jerusalem.

⁺Wat toeft gy dan, mijn ziel, wijl Godt u zelver nood?

Is 't traagheyt? Neen. Is 't zond'? Recht moogt gy dan vertoeven.
⁺ O ziele tree niet toe, of wilt u eerst beproeven:

Want wie onweerdig eet, die eet de wisse doot.

⁺O Godt wat is my bang! 'k zie mijn onweerdighet.

⁺ 'k Ben, als een dwase maagt, in zondenslaap gevallen.
⁺ Van tien geboden, Heer, hebb' ik niet een van allen

⁺Recht ongeschent bewaart: dies is my vloek bereyt.

Zoud' ik, ô Jesu, dan noch treden aan uw Disch?

⁺ Zoud' ik, als Judas, noch de hant ter schotel steken
En grijpen na de beet? O Heer gy soudt het wreken:

⁺Wijl sulk een aan uw bloet en lijden schuldig is.

⁺Gy trekt den huychelaar het valsch mom-aansicht af.

⁺ Gy proeft my 't hert' en nier: mijn dencken, doen, en pogen,
⁺ Dat al, ô Godt, is niet verduystert voor uw' oogen.

⁺Gy swijgt en houdt u stil, maar laas tot grooter straf.

Nochtans, ô groote Godt, schoon uw gerechtigheyt,

My blixemt voor het oog, ter straffe van de zonden;
Het schricken evenwel blijft aan de Hoop verbonden,

⁺Mids uw barmhertigheyt noit zondaar is ontseyt.

+ 1 Cor. 11.23,24.

+ Psal. 36.9

+ Jes. 55.1

+ Psal. 23.3

+ Apoc. 22.17.

+ 1 Cor. 11.28,29

+ Luce 5.8

+ Matt. 25.5

+ Jac. 3.2

+ Gal. 3.10

+ Joa. 13.30

+ 1 Cor. 11.27

+ Psal. 5.7

+ Jer. 17.10

+ Heb. 4.13

+ Psal. 50.21,22.

+ Exo. 34,6,7

[p. XX]

 

En als ik hier op oog, mijn ziele staat verbaast,

 

⁺ En is als radeloos waar heen sy haar sal wenden:

 

Gy straft so wel die 't Maal versuymen, als die 't schenden;

 

⁺En zijt tot toornen traag, maar tot vergeven haast.

 

 

 

⁺Dies koom ik noch, ô Heer, en legg' u 't herte voor,

 

⁺ Aansiet het, groote Godt, met oogen der genade.

 

⁺ Het schreeuwt gelijk een kind' van angsten overladen,

 

⁺Om 't water van u gunst, dus afgedwaalt van 't spoor.

 

 

 

⁺Hebt gy genaad', ô Godt, en deelt gy die niet uyt?

 

⁺ Houd gy die voor den mensch, uw maaksel, opgesloten?

 

Of sal mijn zonden-schult my daar van nu verstooten?

 

⁺Is 't deze, Heer, die my uyt uw' genade sluyt?

 

 

 

⁺Gy immers hebt geseyt, gesworen met een eedt,

 

Zo waarlik als ik leef, 'k wil dat geen zondaar sterve;

 

Maar dat hy sich bekeer, en 't eeuwig leven erve:

 

⁺ Wel, Heer, neem my dan aan dien 't sondigen is leet.

 

 

 

⁺Heer, so gy op de waag van uw gerechtigheyt

 

Wilt soeken na 't gewicht van ons vervloekte sonden;

 

⁺ Wie sal, als Belsazar, niet zijn te licht bevonden?

 

⁺Wien sal uw vriend'lik oog niet eeuwig zijn ontseyt?

 

 

 

⁺Zie, Heer, een kint des doots, dat self sijn vonnis velt,

 

⁺ Dat in sijn ziele voelt een afgront van misdaden,

 

⁺ Dat smeekt u om pardon, om 't leven uyt genaden.

 

⁺Ontferm, ontfermt u Heer, wijl 't hert in tranen smelt!

 

 

 

⁺Is u de ziel te swart? neem, Heer, een Ysop-rank,

 

En dopz' in 't bloet uw's Zoons, dat salse witter wassen

 

⁺ Als sneeuw of wolle zijn: en dan, dan sal 't my passen

 

⁺De kruymels van uw Disch te samelen met dank.

 

 

 

⁺Wendt dies uw aangesicht van mijne zonden af,

 

En laat uw' goeden Geest op nieu we'er in my wonen:

 

⁺ 'k Zal, Vader, als een kint my voorts gehoorsaam toonen:

 

En maken niet meer so schuldig aan uw straf.

+ Matth. 22.3,13.

+ Jer. 18.7,8

+ Prov. 23.26

+ Luc. 18.13.

+ Psa. 42.2.

+ Ps. 119.176

+ Psa. 77.10.

+ Jes. 64.8.

+ Rom. 5.20

+ Eze. 33.11.

+ Luc. 15.21

+ Ps. 130.32

+ Dan. 5.27

+ Psal. 143.3

+ Ephes. 2.3

+ Psa. 42.8

+ Luc. 15.19

+ 2 Cor. 2.7

+ Psal. 51.9

+ Jes. 1.18

+ Mar. 7.28

+ Psa. 51.11,12,13

+ 2 Pet. 1.14

[p. XXI]

 

⁺Wel, ziele toef dan niet, ga met vrymoedigheyt;

 

Gy hebt een viend'lik Godt, die 't quade niet wil wreken:

 

⁺ Hy sal 't gekrookte riet niet morselen noch breken:

 

⁺Voor zondaars vol berouw is desen Disch bereyt.

 

 

 

⁺Geloof, mijn ziel, geloof dat Jesus heeft voldaan,

 

⁺ Hy dronk de kelk van vloek, uw zonden allegader:

 

Dies gy geen grammen Godt, maar een versoenden Vader

 

⁺Te moet treedt, die hier zit vol liefde boven aan.

 

 

 

Ga heen dan, ô mijn ziel, hy spreyt sijn' armen uyt,

 

⁺ Hy sal u met een kus seer vriend'lik welkoom heten:

 

En als gy aan sijn Disch sult zijn ter ne'er geseten,

 

⁺Zal hy met spijz' en drank u toeven als sijn Bruyt.

+ Heb. 4.16

+ Jes. 42.3

+ Eze. 18.32

+ Joa. 19.30

+ Mat. 20.22

+ 2 Cor. 6.17,18.

+ Cant. 1.2.

+ Jes. 25.6.