Devote oeffeninghe op de vijf lettere van de soete ende alderheylichste namen Iesus ende Maria

III. Psalmus 37. Domine ne in furore.

Heere in uwe vervolghentheydt en straft my niet: noch in uwe gramschap en berispt my niet.

Want uwe schichten zijn in my ghevesticht: ende ghy hebt op my uwe handt vast ghemaeckt.

Daer en is geene ghesontheydt in mijn vleesch van d’aensicht uwer gramschap: daer en is gheenen vrede mijnen beenderen van d’aensicht mijnder sonden.

[p. 129]

Want mijne boosheden zijn boven mijn hoofde ghewassen: ende gelijck eenen swaren last zijn zy op my beswaert.

Stinckende ende vuyl zijn mijne wonden gheworden, van d’aensicht mijnder onwijsheyt.

Ick ben katijvich geworden ende ghekromt tot den eynde toe: alle den dach gingh ick droeffelijck henen.

Want mijne lendenen zijn vervult met bedrieghelijckheden: ende daer en is gheene ghesontheydt in mijn vleesch.

Ick ben ghepijnicht, ende boven maten seer vernedert: ick briesche van het suchten mijns herten.

Heere voor u is alle mijne begeerte, ende mijn suchten en is voor u niet verborghen.

Mijn herte is heel beroert, mijn kracht heeft my verlaten: ende het selve licht van mijne oogen en is met my niet.

[p. 130]

Mijne vrienden ende mijne naesten zijn teghen my aenghekomen. ende hebben ghestaen.

Ende die by my waren, stonden van verre: ende die mijne ziele sochten deden ghewelt.

Ende die my quaedt sochten, hebben ydelheden ghesproken: ende bedroch hebben zy alle den dach bedacht.

Maer ick als eenen dooven en hoorde dat niet: ende als eenen stommen zijnen mondt niet open doende.

Ende ick ben gheworden als eenen mensch die niet en hoordt: ende die gheene wederspraecke in zijnen mont en heeft.

Want ick in u, Heere, ghehopet hebbe: ghy sult my verhooren, Heere mijnen Godt.

Want ick hebbe gheseydt, mijne vyanden en moeten henlieden tot geender tijdt over my verblijden: ende als mijne voeten wanckelen, soo

[p. 131]

hebben sy groote dinghen over my ghesproken.

Want ick ben bereedt tot de geesselinghen: ende mijne pijne is voor mijn aensicht altijdt.

Want ick sal mijne boosheydt verkondighen: ende dencken voor mijne sonde.

Maer mijne vyanden leven, ende zy zijn op my ghevesticht: ende die my ongerechtelijck haeten zijn vermenichvuldicht.

Die quade dingen voor goede loonen, lasterden my: want ick volchde de goetheydt.

En verlaet my niet Heere mijnen Godt: en gaet niet wech van my.

Denckt op mijnder hulpe, Heere Godt mijnder salicheydt.

Glorie zy den Vader, ende den Sone. etc.