Devote oeffeninghe op de vijf lettere van de soete ende alderheylichste namen Iesus ende Maria

[p. 126]

II. Psalmus 31. Beati quorum remissae sunt.

Salich zijn zy der welcker boosheden vergheven zijn: ende der welcker sonden bedeckt zijn.

Salich is den man, den welcken den Heere de sonden niet toegherekent en heeft: ende in wiens gheest gheen bedroch en is.

Om dat ick gheswegen hebbe, soo zijn mijne beenderen veroudert: als ick den geheelen dach riep.

Want dach ende nacht is uwe hant op my beswaert: ick ben omghekeert in mijne ellendicheydt, ter wijlen dat het rug-been doorsteken wordt.

Mijn misdaet hebbe ick u te kennen ghegheven: ende mijne onrechtveerdicheydt en hebbe ik niet verborghen.

Ick hebbe gheseydt, ick sal tegen

[p. 127]

my mijn onrechtveerdicheydt den Heere belijden: ende ghy hebt de boosheyt mijnder sonden vergheven.

Hier voor sal een ieghelijck heylich bidden: ten bequamen tijde.

Maer nochtans in den overvloet van veel waeteren, en sullen zy tot hem niet gheraken.

Ghy zijt mijne toevlucht van de quellinghe die my omvangen heeft: mijn verheughen, verlost my van de ghene die my omringheldt hebben.

Ick sal u verstandt gheven, ende ick sal u onderwijsen in desen wech, daer ghy door gaen sult, ick sal mijne ooghen op u vast houden.

En wilt niet worden ghelijck een peerdt ende eenen muyl, die gheen verstant en hebben.

Met het bindtseel ende toom soo bedwinght hunlieder kinnebacken: die tot u niet en komen.

Veel zijn de gheesselen des son

[p. 128]

daers: maer hem die in den Heere hopet, sal de bermherticheyt omvanghen.

Verblijdt u in den Heere, ende verheucht u ghy rechtveerdige: ende glorieert u alle die oprecht van herten zijt.

Glorie zy den Vader, ende den Sone, etc.