nog niet veel van terecht gebracht toen. En haar dikteetje heeft gewemeld van ongerechtigheden als ‘katen’ en ‘muuren’. Leentje Roos was haar volmaakt de baas....
Maar in de loop van de week is er iets wonderliks gebeurd. Dat duivelse Hilletje is zich met de zaak gaan bemoeien, en heeft mijn taak van ‘bijwerken’ op háár manier overgenomen. Ze schijnt daarbij al mijn schoolmeesterlike franje te hebben weggelaten, en Koba eenvoudig in een soort kinder-geheimtaal het resumé te hebben meegedeeld van drie weken les. Tenminste, gisterochtend, toen ik weer sommetjes opgegeven had, en aanstalten maakte om Koba weer 'es apart te nemen, zag ik haar precies even ijverig over d'r lei gebogen als de anderen: ze had blijkbaar ‘aangepakt’. Ik heb dat doodleuk laten begaan, wel nieuwsgierig hoe het verder zou lopen. En toen ik na drie kwartier de aantallen ‘goed’ in mijn foliant aantekende, was Koba waarachtig onder de goede gemiddelden! ‘Nou, dàt is knap van jou,’ heb ik niet kunnen nalaten te zeggen. En toen heeft Koba lachend gezegd: ‘Laatst eventjes gauw van Hilletje geleerd.’
Met ‘taal’ is het nóg ongemerkter in orde gekomen: het tweede dikteetje van Koba was weer tamelik normaal, en toen ik informeerde, hoe ze 't zo gauw geleerd had, antwoordde ze kalmpjes: ‘Vanzelf.’
Vanzelf, jawel.
Wat me wel opvalt in deze klas, nu ik zo langzamerhand een beetje idee krijg van de schoolknapheid der afzonderlike leerlingen, is, dat de meisjes over 't algemeen beter zijn dan de jongens. 'k Heb het daar met Kraak over gehad, en die zei: ‘Wacht maar een jaartje, dan zijn de bordjes verhangen. Da's altijd zo op die leeftijd, dan denk je heel wat van de meisjes, want daar zitten dan de knapperds bij.’
Dat zou dan de verklaring zijn, dat het verschijnsel me zo opvalt: in m'n vorige klas waren de jongens over 't algemeen beter. Maar dan zou ik toch vroegere ervaringen erg vergeten zijn. Nee, dit is iets speciaals van deze klas; als je me vraagt
Auteursrecht onbekend